Sosyal medyada gezinen Endonezyalı sinemasever Jessica Sihotang, 30’lu yaşlarında bir Jakarta evi satın alma hayalini gerçeğe dönüştürmek için mücadele eden bir kadını tasvir eden bir filme rastladı.
Filmin yapımcısına göre, yaklaşık iki milyon benzer düşünen Endonezyalı, geçen yıl Home Sweet Loan yayınlandığında kahramanın ev avı yolculuğunu izlemeye başladı.
11 milyonluk megalopolis sakinleri, alan küçüldükçe ve fiyatlar yükseldikçe mülk merdivenine tırmanmayı imkansız buluyor ve bu da onları zorlu işe gidip gelmelerle gelen uzak evleri aramaya zorluyor.
Film, ana karakterinin şikayetleri kendi uzun süredir devam eden konut sıkıntılarıyla yankılandığı için Jakartanlar arasında yaygın bir sohbete yol açtı.
“Çok fazla ilişki kurabilirim. Bunu son 10 yıldır düşünüyorum “dedi Sihotang.
35 yaşındaki üniversite kabul çalışanı, “Kendi evime sahip olmak istiyorum, ancak birikimlerim sadece peşinat için bile asla yeterli olmadı” diye ekledi.
Jakarta, Endonezya’nın artan servet açığının en belirgin olduğu yerdir — parlak yeni apartman komplekslerinin ve gökdelenlerin altında oturan gayri resmi gecekondu konutları ile.
8 Kasım 2024’te çekilen bu fotoğraf, banliyölerden banliyö treniyle gelen yolcuların, Jakarta’daki Manggarai istasyonunda sabah yoğun saatlerde istasyondan ayrılırken görüldüğünü gösteriyor
Endonezya Merkez İstatistik Bürosu’na göre, Jakartalıların üçte ikisinden daha azının bir evi var, bu rakam diğer illere kıyasla en düşük rakam.
Sihotang, işinin 60 kilometre uzağında bir eve parası yetmeyeceğini söyledi.
Bir mülk satın almadan önce “Ek gelir için yan koşuşturmalar bulmalıyım ya da belki yurtdışında birkaç yıl şansımı denemeliyim” dedi.
Haziran ayında Endonezya Üniversitesi’nde yapılan bir ankete göre, bir Jakarta evinin fiyatı, bir çalışanın yıllık maaşından ortalama 20 kat daha yüksek.
Rizki Arifuddin gibi Cakartalılar komşu illerde bir ev satın almaya başvurdular.
Jakarta’nın ana iş bölgelerinden birindeki ofis çalışanı, Batı Java eyaletindeki evinden bir saatliğine trenle gidip geliyor.
Daha sonra ofise ulaşmak için yarım saat daha motosikletli bir taksiye atlar.
“Şehirde bir evi asla karşılayamam. Fiyatları araştırmak bile beni üzüyor “dedi.
Acımasız trafik sıkışıklığıyla bilinen sıkışık başkentte sınırlı alan mevcutken, fiyatlar fırladı.
Talebi karşılamak için artık şehirden daha uzağa konut kompleksleri inşa ediliyor.
Jakarta’daki Trisakti Üniversitesi’nden şehir plancısı Yayat Supriyatna, “Gerçek şu ki, insanlar artık en azından toplu taşımaya erişimi olan yerler için yarışıyor” dedi.
Afp’ye verdiği demeçte, “Jakarta yoksullar için bir yer değil” dedi.
Muhammed Faris Dzaki Rahadian ve eşi gibi bazı Endonezyalılar, işe yakın bir mülk satın almak yerine kiralamayı seçtiler.
27 yaşındaki gazeteci Rahadian, “Ortak gelirimizle bile hala uygun değil” dedi.
“Satın almanın mantıklı bir seçenek olduğunu düşünmüyorum.”
Bu hava resmi, 21 Aralık 2023’te Jakarta’daki konut birimlerini gösteriyor
Hükümet, konut krizini çözmek için 2027’den itibaren çalışanların maaşlarının yüzde üçünü konut için kullanabilecekleri bir tasarruf fonuna yatırmalarını isteyecek.
Ancak bu, bunun yeterli olmayacağını düşünen Endonezyalıları kızdırdı – ya da onlardan pek çok güvensizlik duyan bir hükümet tarafından alınabileceğini.
“Kim yararlanacak? Bana öyle geliyor ki insanlar sürekli baskı görüyor “dedi Supriyatna.
Kasvetli konut piyasasına rağmen, bazıları hala hayallerini sürdürüyor.
Sihotang, “Bir eve sahip olmak, ne kadar küçük olursa olsun benim için bir huzur sembolüdür” dedi.
“Yaşlandığımda bana huzur verecek.”
