Suudi Aramco başkanı Pazartesi günü yaptığı açıklamada, gelişmekte olan ülkelere yönelik politikaların sıfırlanması çağrısında bulunarak, Asya’daki enerji geçişindeki ilerlemenin beklenenden çok daha yavaş, çok daha az adil ve daha karmaşık olduğunu söyledi.
Geçiş döneminde bile, ekonomiler genişledikçe ve yaşam standartları yükseldikçe, Küresel Güney’in petrol talebinde uzun süre önemli bir büyüme görmesi muhtemel ve bu büyüme bir noktada duracak olsa da, bunu uzun bir plato izlemesi muhtemel, Aramco CEO’su Amin Nasır dedi.
Singapur Uluslararası Enerji Haftası konferansında yaptığı konuşmada, ”Eğer öyleyse, 2050 yılına kadar gerçekçi bir şekilde günde 100 milyon varilden fazlasına ihtiyaç duyulacaktır” dedi.
“Bu, petrolün o zamana kadar günde sadece 25 milyon varile düşeceğini veya düşmesi gerektiğini tahmin edenlerle tam bir tezat oluşturuyor. Her gün 75 milyon varilin az olması enerji güvenliği ve karşılanabilirliği açısından yıkıcı olacaktır.”
Nasır, ülkelerin iklim hedeflerini kendileri için doğru bir hızda ve şekilde karşılamalarına yardımcı olacak bir enerji karışımı seçmeleri gerektiğini söyledi. “Ana odak noktamız şu anda mevcut olan kaldıraçlar üzerinde olmalı.”
Bunlar arasında, gelişmekte olan ülkelerin ihtiyaç duyduğu ve karşılayabileceği petrol ve gaz yatırımlarını teşvik etmek ve enerji verimliliğini artırarak ve karbon yakalama, kullanım ve depolama (CCU’LAR) geliştirerek geleneksel kaynaklarla ilişkili karbon emisyonlarının azaltılmasına öncelik vermek yer alıyor.
Küresel enerji geçişine trilyonlarca dolarlık yatırım yapılmasına rağmen, petrol ve kömür talebinin tüm zamanların en yüksek seviyelerinde olduğunu ve enerji geçiş planlarına “çekiç darbesi” getirdiğini söyledi.
Dünya enerji kaynaklarının yarısından fazlasını tüketen Asya, enerji ihtiyacının yüzde 84’ü için hala geleneksel kaynaklara güveniyor. Geleneksel enerjiye olan talebi ortadan kaldırmak yerine, alternatiflerin çoğunlukla tüketim artışını karşıladığını söyledi.
Asya, Afrika ve Latin Amerika’daki elektrikli araçlara (EV) geçiş, tüketiciler satın alınabilirlik ve altyapı endişeleriyle mücadele ederken Çin, ABD ve Avrupa Birliği’ninkinin gerisinde kaldığını söyledi.
Nasır, ağır taşımacılık ve petrokimyasallar gibi devasa segmentlerin petrol ve doğalgaza ekonomik açıdan uygun alternatifleri az olduğu için, Agh’lerin ilerlemesinin küresel petrol talebinin diğer yüzde 75’i ile hiçbir ilgisi olmadığını söyledi.
Gelişmekte olan ülkeler, enerji geçişini finanse etmek için her yıl yaklaşık 6 trilyon dolara ihtiyaç duyabilir ve Nasır, iklim politikası oluşturma konusunda daha fazla söz sahibi olmalarını istedi.
“Ancak Asya’nın sesi ve öncelikleri, daha geniş Küresel Güney’inki gibi, mevcut geçiş planlamasında görmek zor ve tüm dünya sonuçları hissediyor.”
