Afp’li fotoğrafçı Sameer Al Doumy, yedi yıl önce Beşar Esad güçleri tarafından kuşatıldıktan sonra bir tünelden kaçtığı Suriye’deki memleketine dönebileceğini asla hayal etmedi.
Bir zamanlar Şam yakınlarındaki isyancı bir kale olan Duma, eski rejime meydan okuduğu için çok acı çekti ve 2018’de özellikle korkunç bir kimyasal silah saldırısının kurbanı oldu.
“Bugün kendimi burada bulmak benim için bir rüya gibi” dedi.
“Devrim bir rüyaydı, kuşatılmış bir kasabadan çıkmak bir rüyaydı ve Suriye artık geri dönebildiği için bir rüyaydı.
26 yaşındaki, “Esad’ın düşebileceğini hayal etmeye cesaret edemedik çünkü varlığı bize çok bağlıydı” dedi.
“En büyük hayalim 13 yıllık savaşın ardından böyle bir anda Suriye’ye dönmekti, tıpkı 2017’deki en büyük hayalim yeni bir hayata gitmek olduğu gibi” diyen ödüllü fotoğrafçı, Afp’nin Lille Bürosu’nun göçmen krizini kapsayan son birkaç yılını Afp’nin Lille Bürosu’nun göçmen krizini kapsayan ödüllü fotoğrafçısı, Afp’nin Lille Bürosu’nun göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen krizini kapsayan göçmen kuzey Fransa.
“19 yaşımdayken ayrıldım,” dedi kız kardeşi dışında yakın akrabaları sürgünde olan Sameer.
“Burası benim evim, tüm anılarım burada, çocukluğum, ergenliğim. Hayatımı Duma’da ailemin kaçmak zorunda kaldığı ve kuzenimin şu anda yaşadığı bu evde geçirdim.
“Bombardımanlarda en üst kat yıkılmış olmasına rağmen ev değişmedi.
“Oturma odası hala aynı, babamın sevdiği kütüphane değişmedi. Yıllar boyunca topladığı kitapları okumak için her sabah oraya yerleşirdi – bu onun için çocuklarından daha önemliydi.
“Annemin benim için sakladığı çocukluk şeylerimi aramaya gittim ama bulamadım. Artık var mı bilmiyorum.
“Burada teselli bulamadım, belki de ailemden ya da yakın olduğum insanlardan kimseyi bulamadığım için. Bazıları ülkeyi terk etti ve diğerleri öldürüldü ya da ortadan kayboldu.
“İnsanlar son 13 yılda, devrimin barışçıl protestolarından savaşa ve kuşatmaya ve ardından sürgüne zorlanmaya kadar çok şey yaşadılar.
“Anılarım burada ama ben 13 yaşındayken başlayan savaşla bağlantılı. Yaşadığım şey zordu ve beni atlatan şey ailem ve arkadaşlarımdı ve artık burada değiller.
“Şehir değişti. Bombalanan binaları, molozları hatırlıyorum. Bugün kasaba insanların geri dönmesini beklerken hayat bir nevi normale döndü.”
Duma, 2012’nin sonundan itibaren Esad güçleri tarafından kuşatıldı ve Washington, ertesi yıl bölgede 1.400’den fazla kişinin ölümüne neden olan kimyasal bir saldırı için güçlerini suçladı.
Sameer’in foto muhabiri olarak kariyeri, kendisi ve erkek kardeşleri etraflarında olup bitenlerin fotoğraflarını çekmeye başladığında başladı.
“Okullar kapandıktan sonra, Cuma namazından sonra Duma’da ilk gösterinin yapıldığı ve kurbanların ilk cenazelerinin de yapıldığı ana caminin önünde kardeşlerimle protestoları çekmeye başladım.
“Kameramı camiye bakan bir binanın birinci katına yerleştirdim ve daha sonra tanınmamak ve tutuklanmamak için kıyafetlerimi değiştirdim. Protestoları filme almak yasaklandı.
“Güvenlik güçleri saldırdığında SIM kartı telefonumdan, hafıza kartını da kameramdan çıkarıp ağzıma koyardım.”
Bu şekilde yakalanırsa onları yutabilirdi.
Mayıs 2017’de Sameer, isyancılar tarafından kazılan bir tünelden kaçtı ve sonunda kendisini eski savaşçılar ve aileleriyle birlikte İdlib’in kuzeyindeki isyancı yerleşim bölgesinde buldu.
Sürgün edilmesine rağmen, “Bir yere ait olduğumu doğrulamak için Sameer al-Doumy (Duma’dan Sameer) adını aldım” dedi. “Şam’da yaşayan ailemi korumak için ilk adım Motassem’i kullanmayı bıraktım.
“Fransa’da mutlu ve istikrarlı bir hayatım var. Ailem, arkadaşlarım ve işim var. Ama ben belirli bir yere bağlı değilim. Suriye’ye döndüğümde bir ülkem olduğunu hissettim.
“Yurtdışındayken ‘mülteci’ kelimesine alışırsın ve hayatına devam edersin ve yeni bir topluma entegre olmak için büyük çaba harcarsın. Ama ülkeniz sizi olduğunuz gibi kabul eden yer olmaya devam ediyor. Hiçbir şeyi kanıtlamak zorunda değilsin.
“Suriye’den ayrıldığımda bir gün geri dönebileceğimi hiç düşünmemiştim. Haberler çıkınca inanamadım. Esad’ın düşmesi imkansızdı. Birçok insan hala şokta ve korkuyor. İnsanları bu kadar korkuyla dolduran bir rejimin nasıl çökebileceğine kafa yormak zor.
“Şam’ın (rejime uzun süredir direnen) El-Midan bölgesine döndüğümde kendimi ağlamaktan alıkoyamadım.
“Sevdiklerimle birlikte olmadığım için üzgünüm. Ama biraz zaman alsa bile geri döneceklerini biliyorum.
“Şimdi hayalim, bir gün Suriye’de tekrar bir araya geleceğimiz.”
