Hiç bir toplantıda oturdunuz mu, fikirlerinizin paylaşacak kadar “iyi” olup olmadığından ve sonunda hiçbir şey söylemeyeceğinden emin değil misiniz? Ya da, zaten mükemmel olan bir raporu düzeltmek için saatler harcadınız mı, tam olarak doğru olmadığına ikna oldunuz mu? Belki de terfi için seçildiniz ve çok heyecanlısınız ama sonra başarısız olma korkusundan son dakikada kaçıyorsunuz?
Eğer öyleyse, yalnız değilsin. Sahtekarlık sendromu ve mükemmeliyetçilik, değerimiz ve yeteneklerimiz hakkındaki köklü inançlardan kaynaklanan, çoğumuzu işte tutan iki mücadeledir. İyi haber şu ki, biraz öz şefkat ve kasıtlı çabayla bu kalıplar yeniden yazılabilir.
Bu inançlar nereden geliyor?
Sahtekar sendromunun ve mükemmeliyetçiliğin kökleri genellikle erken yaşam deneyimlerine kadar uzanır.
Çocukluk Mesajları: Belki de sevginin veya onayın şartlı hissettiği bir ortamda büyüdünüz — başarılara, iyi notlara veya “en iyisi olmaya” dayalı. Bu, değerinizin dış doğrulamaya bağlı olduğu düşüncesini ortaya koymuş olabilir., Okul Deneyimleri: Geleneksel eğitimin yapısı mükemmeliyetçi eğilimleri güçlendirebilir. Altın yıldızlar ve dereceler “kusursuz” performansı ödüllendirirken, hatalar cezalandırılır. Zorbalığa uğramak, alay edilmek veya ‘uyum sağlamayı’ zor bulmak, belki de bir şekilde ‘yetersiz’ olduğunuza dair içsel bir inanca da katkıda bulunabilir.. Kültürel Beklentiler: Genelleştirilmiş toplumsal cinsiyet beklentilerinin yanı sıra belirli toplumsal veya kültürel mesajlar, üretkenliği, başarıyı veya değer belirteçleri olarak “bir araya getirilmeyi” vurgulayabilir. Bu baskılar yetersizlik duygularını veya başarısızlık korkusunu artırabilir., İşyeri Normları: Profesyonel dünya genellikle koşuşturmayı, mükemmelliği ve bitmeyen yetkinliği yüceltir. Bu ortam, benzersiz durumunuzu veya değerlerinizi dikkate almadan genelleştirilmiş, kurumsal başarı beklentilerini karşılamak için sürekli ‘yapma’ ve ‘gerçekleştirme’ yi daha da kötüleştirebilir.
Bu erken etkiler sınırlayıcı inançlar yaratır – kendimize kim olduğumuz ve neler yapabileceğimiz hakkında anlattığımız hikayeler. Gezinmesi ne kadar zor olsa da, bu inançlar bir koruma rolü oynar — size “yeterince iyi” olmadığınızı söyler, böylece başarısızlık, utanç veya çatışma acısını yaşamak zorunda kalmazsınız. Ancak, sonuçta yaptıkları tek şey potansiyelinizi sınırlamaktır.
Bu inançlar işte nasıl ortaya çıkıyor
Sınırlayıcı inançlar gömülü kalmaz; Düşüncelerimizi, eylemlerimizi ve davranışlarımızı genellikle sinsi şekillerde şekillendirirler:
1. Kendini kanıtlamak için fazla çalışmak
2. Konuşma korkusu
3. Erteleme
4. Başarıyı küçümsemek
5. Yeni fırsatlardan kaçınmak
Sahtekarlık sendromu ve mükemmeliyetçiliğin üstesinden gelmek için şefkat odaklı bir yaklaşım
Değişim bir gecede gerçekleşmez, ancak kendinize şefkat ve niyet ile yaklaşarak sizi geride tutan anlatıları yeniden yazmaya başlayabilirsiniz. İşte nasıl:
1. İç Eleştirmeninizi adlandırın ve Fark Edin: Değişmenin ilk adımı farkındalıktır. Kafanızdaki eleştirel sese dikkat etmeye başlayın. Mücadele ederken veya yeni bir şey denerken ne diyor?
Bu sesi uzaklaştırmak yerine nazikçe adlandırın. Bunu nihai bir gerçek olarak değil, bir hayatta kalma mekanizması olarak kabul edin. Bu parçanız sizi korumaya çalışıyor, ancak modası geçmiş inançların olduğu bir yerden geliyor.
2. Başarısızlığı Büyüme olarak Yeniden Çerçeveleyin: Mükemmeliyetçilik genellikle başarısızlık korkusuyla gelişir. Hataları yetersizliğin kanıtı olarak değil, büyümek için fırsatlar olarak görmek için zihniyetinizi değiştirmeye başlayın.
Kendine sor:
“Bundan ne öğrenebilirim?”,”Bu benim gelişmeme nasıl yardımcı olacak?”
Unutmayın, en başarılı insanlar asla başarısız olmayanlar değil, başarısızlığı bir basamak taşı olarak görenlerdir.
3.Değerlerinizle Bağlantı Kurun: Mükemmeliyetçilik, başkalarının çalışmanız, övgüleriniz veya onayınız hakkındaki görüşleri olan dış doğrulamaya odaklanma eğilimindedir. İç değerlerinizle yeniden bağlantı kurarak buna karşı koyun:
Senin için gerçekten önemli olan ne?, Kariyerinde ve hayatında ne istiyorsun?
Hata yapma korkusu yerine değerlerinizin eylemlerinize rehberlik etmesine izin verin.
4. Kendine Şefkat Göster: Kendine şefkat, kendini kancadan kurtarmakla ilgili değildir; Mücadele eden bir arkadaşına yapacağın nezaketin aynısını kendine sunmakla ilgilidir.
Mükemmeliyetçi veya sahtekar duyguların içeri girdiğini fark ettiğinizde, duraklatın ve sorun:
“Desteklendiğimi hissetmek için şu anda ne duymam gerekiyor?”,”Şu anda kendime nasıl daha nazik olabilirim?”
5. Küçük, Cesur Adımlar Atın: Cesaret korkunun yokluğu değildir; Buna rağmen harekete geçiyor. Konfor bölgenizin dışına küçük, yönetilebilir yollarla çıkmak için kendinize meydan okuyun. Örneğin deneyin,
Bir toplantıda bir fikri paylaşmak., Gergin olduğunuz bir projeye “evet” demek., İki tur düzenlemeden sonra bir e-postayı gözden geçirmemek ve bunun yerine gönder’e basmak.
Her küçük zafer güven oluşturur ve yetenekli olduğunuzu pekiştirir. Bu kazançları kutlamayı unutmayın – ne kadar küçük olursa olsun; Bunu yapmak beyninizin sınırlayıcı inançlarınızın doğru veya yararlı olmadığına dair kanıt toplamasına yardımcı olur.
Alt satır
Sahtekarlık sendromunun ve mükemmeliyetçiliğin üstesinden gelmek, çevirebileceğiniz bir geçiş değil, bir süreçtir. Bu kalıplar, değerlilik ve güvenlikle ilgili derin inançlara dayanır ve bunları yeniden bağlamak zaman alır. Ancak yolculuğunuza farkındalık, şefkat ve niyet getirerek kendi değerinize güvenmeye başlayabilir ve tam potansiyelinize ulaşabilirsiniz.
Ve unutmayın – ‘mükemmel’ diye bir şey yoktur. Olduğunuz eşsiz, kusurlu ve değerli insanı kucaklayın ve özgünlüğünüzün gerekli ve değerli olduğunu bilin.
Nikki Heyder bir psikoterapist, koç ve kitabın yazarı, Yeterince iyi: Şefkatli Kendini Kabullenme için Bir Yol Haritası.
- Ruh Sağlığı: Farklı travma türleriyle nasıl başa çıkılır
- En yaygın yeme bozuklukları: Tetikleyiciler, belirtiler ve semptomlar
- Ruh Sağlığı: İşyerinde kederle nasıl başa çıkılır
