Büyük bir geleneksel kandilin titreyen fitilleri, sahnenin bir alanına, destansı Hint hikayelerinin canlandığı bir alana parlak turuncu bir ışık havuzu attı. Çıplak gövdeli iki adamın tuttuğu parlak renkli perde inerken, bir Kathakali sanatçısı öne çıkıyor, gösterişli kostümü parlak renklerle dolup taşıyor, karmaşık yüz boyasının zengin tonları, uzun ince parmakları bile olsa bir dizi duyguyu ortaya çıkarıyor. gümüş pençe benzeri aksesuarlarla dans ediyor seyirciyi büyüleyen hava. Parmak uçlarının yumuşak hareketinden gözlerinin hipnotik taramasına, ayaklarının attığı sağlam adımlardan başının ince başını sallamasına kadar her hareket, Hindistan’ın zamansız destanlarını anlatıyor.
Salondaki hava, chenda’nın (Kerala’da popüler bir vurmalı çalgı) yankılanan ritimleri ve vokalistin unutulmaz notaları ile yankılanırken, seyirciler geçmişten gelen fantastik, muhteşem ve büyüleyici bir efsane dünyasının alanına çekiliyor. günümüzde hala geçerli olan.
Bu renk, drama ve gelenek dünyasının ortasında Kerala’nın klasik sanatlarının iki meşalesi duruyor: Kathakali maestro Peesapilly Rajeevan ve adanmış bir Koodiyattam sanatçısı olan Sooraj Nambiar. Koruma ve yeniliğin ikili ruhunu somutlaştırarak bu eski biçimlere yeni canlılık katıyorlar.
Rajeevan için Kathakali bir sanat biçiminden daha fazlasıdır; geçmişle bugün arasında yaşayan bir diyalogdur. Cheruvally Raman Namboothiri ve Kottakkal Krishnankutty Nair gibi armatürler altında eğitilmiş, amansız bir özveriyle işaretlenmiş bir kariyerinde gezindi. Yolculuğu, canlandırdığı karakterlerin yayı gibi, azim, evrim ve zaferle katmanlanmıştır.
Rajeevan, ”Kathakali geleneğe dayanıyor” diyor. “Ama hayatta kalmasının alaka düzeyine bağlı olduğuna inanıyorum. Performanslarımda çağdaş fikirleri klasik anlatılara örüyorum, genellikle attakatha’da (oyun metinleri) ustaca ortaya çıkan temaları araştırıyorum. Bu, sanatın günümüz izleyicileriyle rezonansa girmesini sağlıyor.”
Rajeevan’ın klasik karakterleri yorumlaması, Ravanolbhavam’daki meydan okuyan Ravana ya da Karnashapadham’daki işkence gören Karnan olsun, teatral derinliği modern duyarlılıklarla harmanlıyor. P. Kunhiraman Nair’in Malayalam şiirine dayanan beğenilen oyunu Kaliyachan bu yaklaşımı örneklemektedir. Anlatı, bir Kathakali sanatçısı ile gurusu arasındaki mentorluk, isyan ve uzlaşma temalarını ele alan karmaşık ilişkiyi inceliyor.
30 Kasım ve 1 ve 2 Aralık’ta Dubai’deki ‘Utsavam-ıkkf’de sahne alacak olan Rajeevan, kendi guru-öğrenci bağını düşünerek, “Gurum bana sadece Kathakali’yi öğretmedi; dünya görüşümü genişletti. Kaliyachan gergin bir ilişkiyi canlandırırken, deneyimim zenginleşme ve keşiflerden biriydi.”
Sahnenin ötesinde, Rajeevan’ın konferans gösterileri, sanat formuna aşina olmayanlar için bir köprüdür. “Kathakali’yi insanların anladığı bir dilde tanıtmak çok önemlidir” diye vurguluyor. “İzleyiciler nüanslarını kavradıklarında, kültürel geçmişlerinden bağımsız olarak derinden bağlantı kurarlar.”
Rajeevan, Kathakali’ye hayat verirken, Sooraj Nambiar, Kerala’nın 2.000 yıllık tiyatro geleneği olan Koodiyattam’ın en yetenekli sanatçılarından biridir. Efsanevi Ammannur Chachu Chakyar ve Ammannur Kuttan Chakyar altında eğitilen Sooraj, sanatın kadim özünü somutlaştırırken, küresel aşamalarda alaka düzeyini garanti ediyor.
Sooraj, ”Koodiyattam’ın çekiciliği evrenselliğinde yatıyor” diye açıklıyor. “Mudralar (jestler) ve abhinaya (ifadeler) dilsel engelleri aşar.”
Sooraj’ın simgesel performanslarından biri, Güney Kore’deki Asya-Pasifik Somut Olmayan Kültürel Miras Festivali’nde Subhadra-Dhananjayam’daki Bhima’yı canlandırmasıydı. Koodiyattam’ın katmanlı anlatılarını uluslararası izleyicilere uyarlama yeteneği, onun bir kültür elçisi olarak tanınmasını sağlamıştır.
“Koodiyattam’ın karmaşıklığı göz korkutucu olabilir” diye itiraf ediyor. “Ancak görsel hikaye anlatımı, izleyicilerin ister akademisyen ister ilk kez izleyici olsun, performansı farklı seviyelerde yorumlamalarına olanak tanıyor.”
Sooraj’ın tam uzunlukta geleneksel eylemlere olan bağlılığı, Koodiyattam’ın bütünlüğünün korunmasını sağlar. Ancak bunu, felsefesini ve tekniklerini daha geniş bir kitleye tanıtan atölyelerle dengeliyor. “Merakı beslemek hayati önem taşıyor” diyor. “Ancak o zaman bu eski sanat modern dünyada bir yer bulabilir.”
Hem Rajeevan hem de Sooraj, Kerala’nın klasik sanatlarının karşılaştığı zorlukların farkındadır. Azalan izleyicilerden kapsayıcılık ihtiyacına kadar, formlarının temel özünü korurken düşünceli yeniliği savunurlar.
Rajeevan, ”Kathakali’nin sunumunda gelişmesi gerekiyor” diyor. “Aydınlatmayı ve sesi iyileştirmek, sanatın ruhunu değiştirmeden izleyicinin deneyimini güçlendirebilir. Benzer şekilde, sanatçılar, hikayeyi ortaya çıkmadan önce bir bakış sunarak izleyicilere rehberlik etmelidir.”
Sooraj için çözüm küresel erişimde yatıyor. ”Kültürel festivaller ve uluslararası işbirlikleri sanatı sürdürmekle kalmıyor, aynı zamanda yeni nesile onu keşfetmesi için ilham veriyor” diyor.
Rajeevan’ın
Dubai’deki festivalde Koodiyaattam, Kathakali ve Thaayampaka’yı sergileyen 60’tan fazla sanatçı yer alacak. Öne çıkan özellikler arasında sanatçılar Usha Nangyar, Kapila Venu ve diğerleri tarafından Koodiyattam oyunu Subhadra-Dhananjayam’ın bir yorumu yer alıyor. Kathakali performansları Santhana-Gopalam ve Nalacharitham Randaamdivasam gibi popüler oyunlar sunacak.
Thayampaka sunumları, yerel ve ziyaret eden perküsyoncular tarafından desteklenen Cheruthazham Chandran ve Kalloor Unnikkrishnan gibi ustaları içerecek.
Sahne ışıkları sönerken ve sanatçılar gölgelere çekilirken, geride kalan sadece anlattıkları hikaye değil, kurdukları zamansız bağlantıdır, sanatın da yaşam gibi hem geçmişin bir yansıması hem de geleceğe bir işaret olduğunu hatırlatır.
Bakü’de iklim kültürle buluştuğunda
Toplumsal cinsiyete dayalı şiddetin travması baş yıllarını geride bırakabilir
