Ukrayna’nın doğusundaki Donetsk bölgesindeki bir parka kar yağarken Natalia, Veronika’nın askeri başlığını onarır. İkisi de Ukraynalı askerler, ama bir anne her zaman bir annedir.
53 Yaşındaki Natalia, giyim tasarımcısı olarak işinden vazgeçti ve üç yıl önce 24 Şubat 2022’de Rusya’nın işgalinin başında kaydoldu.
26 yaşındaki kızı Veronika, birkaç gün sonra ona katılmaya karar verdi.
Natalia AFP ‘ye verdiği demeçte, “Bir anne olarak elbette endişeliydim.” dedi.
Ama daha sonra bir arada kalmanın daha iyi olacağını düşündüğünü söyledi.
“Ne olursa olsun yanımda, kanatlarımın altında olacaksın. Gerekirse seni kendi bedenimle koruyacağım,”dedi Natalia kızına.
“Burada olmasaydın hiçbir şey yapamazdım,” dedi.
Veronika annesinin “korkmamama yardım ettiğini” söyledi.
“Çocuklar ebeveynleri gibi olmaya çalışırlar,” dedi gülümseyerek.
Her iki kadın da 100. tugay’da idari görevlerde bulunuyor.
Ukrayna ordusunda 2024-2014 keskin bir artış servisi olarak listelenen 68 bin kadın arasında olan, Savunma Bakanlığı verilerine göre.
– Bir tür aile hayatı –
Savaşta on binlerce Ukraynalı asker öldürüldüğü için orduya katılmak bariz bir seçim olmaktan uzak.
Hizmet veren kadınların ezici çoğunluğu kavgaya karışmıyor. Ukrayna’daki kadınların 2018 yılına kadar savaş rolleri yasaklandı.
Bazı kadınların cinsiyetçi tavırlar ve cinsel taciz yaşadığı bu büyük ölçüde erkeksi ortamda, bir askerin eski karısı ve kızı Natalia ve Veronika “şımartıldıklarını” söylüyorlar.
Herhangi bir olumsuz deneyim sorulduğunda, Natalia hayır dediğinde kızından bilinçli bir bakış alır.
Veronika, savaşın başlangıcında “annemin bir hayranı vardı” dedi.
Kızı, hissin karşılıklı olmadığını ve Natalia’nın duruma bir son vermek zorunda kaldığını çünkü onu kovmak için “kelimelerin yeterli olmadığını” söyledi.
İki kadın, cepheye yakın paylaştıkları dairede bir tür aile hayatını yeniden yarattılar.
Sabahları müziğin sesine hazırlanırlar. Akşamları spor yaparlar.
Ne zaman bir bomba düşse Veronika hala hayatta olduğundan emin olmak için annesini arar.
Genellikle hanehalkı meseleleri hakkında hızla patlayan küçük tartışmaları var.
Natalia mutlu hissettiğini söylüyor.
“Çocuğum burada. Burası benim evim. Nereye gitmek isterdim?” dedi.
– ‘Huzurlu yaşam’ –
Her ikisi de Khartia tugayı’nda görev yapsalar da, başka bir ikili olan Olga ve Maria, haftada sadece bir kez sarılmak için birbirlerini görmeyi başardıklarını söylüyorlar.
Yakın tarihli bir toplantıda Olga’nın telefonu bir saat sonra çaldı – hemen ardından Maria’nın telefonu. İşe geri dönmek zorunda kaldılar.
Ama sadece “annemin yakın olduğunu” bilmek, kalçasında “Kız Gücü” yazan dövmesi olan 21 yaşındaki Maria için güven verici.
2020’de subay okuluna katıldı.
Üç yıl sonra, bir hemşire olan 48 yaşındaki annesi Olga orduya katılma teklifi aldı.
Olga, “Hizmet edersek birlikte yapalım,” dedi kızı, Olga hatırladı.
Olga’nın askerler için mobil bir diş kliniğinde çalıştığı ve Maria’nın idari rolde bir subay olduğu Ukrayna’nın kuzeydoğusundaki Kharkiv bölgesinde bulunuyorlar.
Babası Petro emekli bir itfaiyecidir.
60 Yaşındaki çocuk bazen birlikte pizza yemek için onlara gider ama cepheden uzakta yaşar.
Aile, 2022 yılında ülkenin doğusundaki memleketlerinden kaçmak zorunda kaldı. Evlerinin artık Rus askerleri tarafından işgal edildiğini söylediler.
Petro da katılmak istediğini söyledi ama Maria ona çok yaşlı olduğunu söyledi.
Ona eve bakması, kıyafet göndermesi ve Kleopatra adında sevilen bir bitkiyi sulaması gerektiğini söyledi.
Maria, annesi için günlük rutininin “evde sakince bir fincan çay yapmak veya üniformalı olmak yerine kitap okumaktan” oluşabileceği “huzurlu bir yaşam” istediğini söyledi.
