Yurtdışında yaşayan Kızılderililerimiz arasında en yaygın yanılgı şudur: “Hindistan dışında 182 günden fazla zaman geçirdik, bu nedenle Hindistan’da vergilendirme amacıyla yerleşik değiliz.”
Gerçekte bu, Hindistan’daki vergi ikametgahlarını belirlemek için test edilen koşullardan sadece biridir. Hindistan’da bir gün bile yaşamamış biri hala Hindistan’da ikamet edebilir!
Örneğin, Hindistan geliri 1,5 Milyon Rs’den fazla olan bir Hindistan vatandaşı, tüm hayatını Hindistan’da yaşadıktan sonra Bae’ye taşınmaya ve burada bir iş kurmaya karar verirse, o vergi yılı için ikamet edebilir 365 günlük şartı yerine getireceği için Hindistan’da 60 gün veya daha fazla kalmış olsa bile. Ancak, istihdam amacıyla taşınmış olsaydı, yalnızca 182 gün veya daha fazla kriter dikkate alınırdı. Dahası, BAE’de kişisel gelir vergisi olmadığı için, Hindistan’da 60 günden az kalmış olsa bile, yeni eklenen vergi göçebe hükümleri uyarınca yerleşik (RNOR) olarak kabul edilecektir.
Hindistan’da gelir kaynağı olan BAE sakinleri için vergi anlaşmasının uygulanması hayati önem taşımaktadır. Bu anlaşma, vergi mükelleflerinin her iki ülke tarafından da aynı gelir üzerinden haksız yere vergilendirilmemesini sağlayarak, hangi ülkenin belirli gelir türleri üzerinde vergi haklarına sahip olduğu konusunda netlik sağlar. Örneğin, anlaşma, bir BAE sakini Hindistan yatırım fonlarına yatırım yaparsa, kazançların Hindistan’da vergilendirilmeyeceğini öngörmektedir.
Prateek Tosniwal, Partner, MICS International
Bir birey, kendi vergi yasalarına göre hem Hindistan’da hem de BAE’de ikamet etmeye hak kazandığında, dtaa’daki bağ koparma kuralı devreye girer. Bu kural, bireyin daimi evi, hayati çıkarların merkezi ve alışılmış mesken gibi çeşitli kriterlere dayanarak ikamet ettiği ülkenin vergi amaçlı belirlenmesine yardımcı olur.
Örneğin, Birleşik Arap Emirlikleri’nde ikamet eden bir kişinin de Hindistan’da ikamet ettiği kabul edilirse, eşitlik bozucu hükümler, hangi ülkenin bireyin gelirini vergilendirme hakkına sahip olduğunu belirlemeye yardımcı olacaktır. Bu süreç, çelişkili vergi yükümlülüklerinden kaçınmak ve uluslararası vergi düzenlemelerine uyumu sağlamak için esastır.
Çifte vergilendirme olayından kaçınmak için vergi ikametgahının doğru belirlenmesi çok önemlidir. Antlaşma avantajlarına erişirken ikamet edilen ülkeyi ve kaynak ülkeyi tanımlamaya yardımcı olur. İkamet statüsünün yanlış belirlenmesi, her iki ülkede de beklenmeyen vergi yükümlülüklerine yol açarak finansal yönetimi karmaşıklaştırabilir ve potansiyel olarak yasal anlaşmazlıklara neden olabilir.
Özetle, vatandaşlık kişisel bir tanımlayıcı olsa da, bireyler için vergi yükümlülüklerini belirleyen Hindistan Gelir Vergisi Yasası kapsamındaki ikamet statüsüdür. BAE sakinleri için, dtaa’lardan yararlanmak ve eşitlik bozma kurallarını anlamak, vergi verimliliği ve uyumluluğunun sağlanmasında temel adımlardır.
Uluslararası etkileşimler büyümeye devam ettikçe, vergi ikametgahı ve çifte vergilendirme hükümleri hakkında bilgili ve proaktif kalmak, sağlam finansal yönetimin temel taşı olmaya devam edecektir.
Yazar Ortaktır, MICS International
