Isobel Welland’ın üç kurtarma köpeği onu zor zamanlar geçirdi. Körfez’de 25 yılı aşkın bir süredir yalnız bir göçmen olmaktan Covıd salgını sırasında tamamen tecrit edilmeye kadar, ona verdiği kadarını verdiler: bakım, arkadaşlık ve koşulsuz sevgi.
“Covıd sırasında beni kurtardılar. Tecrit ediyordum ve aylardır başka bir canlıyla sahip olduğum tek fiziksel temas onlardı. Bir şeye ya da birine verdiğin sevginin, evcil hayvanların bunu milyon kat geri verdiğine gerçekten inanıyorum. Benim onlara baktığım kadar onlar da bana bakıyor.”
Hayatının çoğunda evcil hayvanlarla yaşayan 56 yaşındaki İskoç, kurtarma köpeklerinin ve kedilerinin zihinsel refahı için nasıl çok önemli olduğunu açıkladı.
“Kronik kaygım var ve onlara bakmak beni kendi kafamdan çıkarıyor. Eğer zor zamanlar geçiriyorsam, beni harekete geçiriyorlar … Kalkmam gerekiyor çünkü onlara karşı bir sorumluluğum var. Kendimi daha iyi hissediyorum.”
Ancak, herkes evcil hayvan sahipliğini rahatlatıcı bir deneyim olarak görmez.
Mısır uyruklu Fatima A. **, pandeminin başlangıcında kocası ve iki küçük çocuğuyla birlikte BAE’YE taşındı.
Dr Nawfel Ayad, a psychiatrist at Reem Neuroscience Centre in Abu Dhabi
Birçokları gibi Fatima ve kocası da pandemiyi atlatmaları için evcil hayvan edinmenin iyi bir fikir olduğunu düşünüyorlardı. Doğduktan birkaç gün sonra yeni doğmuş bir golden retriever aldılar.
İlk heyecan geçtikten sonra Fatima, köpeği yetiştirmenin zihinsel refahı üzerinde nasıl farklı bir etkisi olduğunu hatırladı.
“Çocuklarım çok küçüktü ve kocam işle meşguldü. Bu yüzden hepsini yapmak zorundaydım. Köpek yavrusu ağladı ve sızlandı. Yavru köpekleri [idrar yapmaya] ve [dışkılamaya] teşvik etmeniz gereken şeyleri bilmiyordum. Acı çektiğinden endişelendim ve çoğu zaman ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.”
Ona rehberlik etmek için internete yoğun bir şekilde güvendiğini hatırladı. Ama iyi bir ‘köpek annesi’ olmadığını hissetmenin zihinsel bedeli ona ağır geldi.
“Mücadele ettim çünkü köpeğin mücadele ettiğini gördüm. Endişeli ve çok suçlu hissettim. Allah’ın yaratıklarından birine zarar vermek istemiyorum. Çok stresliydi – devam eden her şeye daha fazla stres katıyordu.”
Abu Dabi’deki Reem Nörobilim Merkezi’nde psikiyatrist olan Dr. Nawfel Ayad, evcil hayvan sahipliğinin ruh sağlığı üzerindeki etkisi hakkında geniş çapta konuştu. Onu iki ucu keskin bir kılıç olarak görüyor.
Psikiyatride terapi hayvanları, anksiyete, depresyon ve diğer zihinsel sağlık sorunlarını hafifletmek için hastaneler ve psikiyatri klinikleri dahil olmak üzere çeşitli ortamlarda yaygın olarak kullanılır.
Benzer şekilde klinik olmayan ortamlarda da Dr. Ayad, evcil hayvanların zihinsel sağlıklarıyla mücadele eden insanlar için bir yaşam çizgisi olabileceğini açıkladı. Evcil hayvanlar, özellikle köpekler, bireylerin depresyonla uğraşanlar için kritik olan günlük bir rutin oluşturmalarına yardımcı olabilir.
“Köpekler sahiplerinin duygusal durumlarını hissedebilir” dedi. “Korku, depresyon ve üzüntü kokusunu alabilirler. Buna karşılık, ihtiyaç anında gerçekten iyileşebilecek rahatlık, fiziksel ısı ve bağlantı sağlamada harikalar. Ve insanlardan farklı olarak, bir açıklamaya ihtiyaçları yoktur ve size meydan okumazlar. Seni olduğu gibi kabul ediyorlar.”
Zihinsel yardım
Evcil hayvanlar ayrıca sosyal etkileşim için bir köprü görevi görebilir. “İnsanlar kamusal alanlarda diğer evcil hayvan sahipleriyle bağlantı kuruyor. Evcil hayvanları hakkında konuşarak diğer insanlarla arkadaşlıklar ve bağlar kurabilirler. Aşırı insan temasından hoşlanmayan sosyal kaygısı veya paranoyası olan kişiler evcil hayvanlarında da arkadaşlık bulabilirler.”
Ancak evcil hayvanlara aşırı güvenmek, evcil hayvan sahipliğinin kişinin ruh sağlığı üzerindeki potansiyel olumsuzluklarından biridir.
“Her şey dengede yapılmalı. Bir evcil hayvana çok bağımlı hale gelirseniz, size bir insan iradesi gibi cevap vermeyecek bir şeye bağlanırsınız. Evcil hayvanlar size bir insanın yapabileceği ileri geri vermeyecektir “dedi. Evcil hayvanların insan etkileşimi ihtiyacının yerini alamayacağı konusunda uyarıyor – insanların ne düşünebileceğine rağmen tam bir duygusal tatmin sağlayamıyorlar.
“Aslında, evcil hayvan sahipliği, diğer sosyal etkileşim biçimlerinden tamamen kaçınmanıza neden olursa endişe verici hale gelir.”
Bir evcil hayvana sahip olmak, özellikle onların bakımı söz konusu olduğunda da bunaltıcı olabilir. Dr. Ayad, temel ihtiyaçlarını karşılamanın yanı sıra, hayvanların kendileri travma, kaygı ve depresyon gibi durumlardan muzdaripse, bu sorunlarla başa çıkmak için donanıma sahip olmayan sahipler için duygusal stresi artırabileceğinden bahseder.
Sonuçta, evcil hayvan sahipliği son derece kişisel bir karardır.
Welland sadık bir evcil hayvan savunucusu olmaya devam ediyor. “Kişiye, zihinsel sağlık sorununa ve zihinsel durumlarında başka bir şeyle ilgilenip ilgilenemeyeceklerine bağlı. Ama evcil hayvanların hayatımızı zenginleştirdiğine gerçekten inanıyorum — bunu benim için yaptılar.”
Fatima gibi diğerleri için evcil hayvan sahipliği yalnızca zihinsel sağlık sorunlarına katkıda bulundu. Yavru köpeğini eve getirdiğinde, omuzlarından bir ağırlık alınmış gibi hissetti. Pandeminin etkileriyle ve evcil hayvan sahibi olarak yaşadığı deneyimlerin neden olduğu artık suçluluk ve endişe duygularıyla başa çıkmak için terapiden geçti.
“Evcil hayvanlar herkese uyan tek bir çözüm değildir. Bunu zor yoldan öğrendim.”
* Anonimliği korumak için ad değiştirildi** Gizlilik için soyadı saklı
Dubai teen, dünya çapındaki öğrencileri ve öğretmenleri birbirine bağlayan ücretsiz bir platform başlattı
Dubai merkezli Lübnanlı gurbetçi para konularında: ' Önce tasarruf edin, sonra harcayın '
Bu Sudanlı kız kardeşler BAE'nin fitness devresini devralıyor
