Dubai’nin Sokak Kedilerinin Gizli Yaşamı ilk olarak Dreamwork Kolektifi tarafından 2021’de Emirlik yazarı Başayer Arif’in ilk romanı olarak yayınlandı. Şimdi Çince’ye çevirisiyle uluslararası kitlelere ulaşan Bashayer, hikayenin ilhamını ve kitabın geleceği için umutlarını açıklıyor.
İlk romanınızın arka planını bize anlatın
Hatırlayabildiğim kadar okumayı severdim ve çocukken insanlara büyüdüğümde yazar olmak istediğimi söylerdim. Ancak kedileri her zaman sevmedim! 2015 yılında bir sokak kedisini kurtardım. Geceleri onu ailemin arka verandasının dışında oyalanırken görürdüm ve her zaman çok masum ve biraz kırılgan görünüyordu. Onun için yiyecek ve su tabakları bırakırdım, ama her zaman güvenli bir mesafede. Bu, çoğu gece ona yiyecek ve su bıraktığım bir model başlattı ve kendimi küçük adama bağlı hissettiğimi çabucak buldum. Onu göremeyeceğim gecelerde, “Nerede o? Umarım iyidir.” Bir gün gün ışığında ona rastladım ve vücudunda büyük yaralar olduğunu gördüm. Tabii ki alarma geçtim. Hemen kız kardeşimin yanına koştum; “Onu veterinere götürmemiz gerekiyor” dedim. Neyse ki, kız kardeşim hayvanlarla her zaman harikaydı ve hiç korkmadı.
Veterinere gidip onu evcil hayvan taşıyıcısından çıkardığımızda, asla unutmayacağım bir şey oldu. Odanın bir köşesinden diğerine fırlayıp kendini bizden kurtarmaya çalışırken gözlerindeki geniş panikti. Kim olduğumuzu ya da ne yaptığımızı bilmiyordu. Tehlikede olduğunu düşünüyordu. Bize güvenebileceğini bilmiyordu. Bu güne kadar bir hayvanın gözlerinde böylesine büyük bir korku görmemiştim; Beni çekirdeğime kadar sarstı. Kedilerin bu kadar duyguyu ifade ettiğini görmeye alışkın değildim ve bu kedi varlıklarının içsel olarak çok şey taşıdığını fark ettiğim andı. Ben de bu kediye yuva bulmayı kendime görev edindim. Bu benim tüm yolculuğumu ve sokak kedileri dünyasına girişimi başlattı.
Kedilerin gözlerine rağmen neden şehri düşünmeyi seçtin?
Kedimi kurtardıktan sonra çok şey öğrendim. Kurtarma gruplarını, barınakları ve tüm girişimleri, şehrimizdeki kedi ve köpekleri kurtarmak için ellerinden geleni yapan insanları öğrendim. Bu hayvanlara yapılan istismarı öğrendim. Ama daha önemlisi kedileri öğrendim. Bu sokak kedilerinin, bizim dediğimiz gibi, aslında Arap Mau adı verilen doğal bir cins olduğunu öğrendim. Onlar bizim topraklarımıza özgüdür. Bin yıl veya daha uzun süredir buradalar.
Arap Mausları ve diğer yerli hayvanlar arasındaki bu büyük tutarsızlığı fark ettim. Develere ve şahinlere bakın; Kültürümüzde onlara değer veriyor ve onları bir kaide üzerine koyuyoruz. Onları havaalanında satın alabileceğiniz ikonlar ve hediyelik eşyalar olarak görüyorsunuz. Ama kedileri bu tür ulusal ve kültürel sembolizmde asla göremezsiniz; Bu anlamda tamamen yoklar. Ve yine de günlük hayatımızda çok görünür ve çok varlar.
Bu Mau’lar hakkında daha çok şey öğrendim ve ne kadar tatlı olduklarını, bu kadar dinamik kişiliklere sahip olduklarını ve aslında insanlarla harika olduklarını; çocuklarla harikalar. Neden onlara daha fazla ilgi ve özen göstermiyoruz? İnsanlar onları zararlı olarak düşünür. Farsça ya da İskoç fold’u tercih ederler. Ama bence bir evcil hayvandaki gerçek değer, verdikleri şirkettir ve Arap Mausları harika yoldaşlar ve evcil hayvanlar yaratır.
Kedim Arap Mau’m için mutlu bir son bulduğum için şanslıydım. Hoş bir Hollandalı kadın onu evlat edindi ve aslında ta Hollanda’ya taşındı. Ama bu kedilerin çoğunun mutlu sonları yok. Bu yüzden düşündüm ki, eğer bir hikaye yazabilseydim, bu belki sadece kedi severleri değil, kedi sevmeyenleri, benim gibi insanları ya da en azından bir zamanlar nasıl olduğumu da çekerdi. Ve bu belki onların bakış açılarını genişletmeye yardımcı olabilir; Bu kediler hakkındaki farkındalıklarını artırabilir ve belki de yeni bir neslin tutumunu değiştirebilir ve bu kedilerin insancıllaştırılmasına yardımcı olabilir, onları öğretilmiş olabileceklerinden farklı bir şekilde görmelerine izin verebilir.
Tipik okuyucunuz kim?
Kitap çocuklara hitap ediyor ama gerçekten minnettar olduğum geniş bir erişime sahipti. En sevindirici şey, sadece çocukların bana yaklaşması değil, kedileri gerçekten sevmeyen yetişkinlerin de bana sokak kedilerini fark etmeye ve onları farklı bir şekilde görmeye başladıklarını ve yaşamları, duyguları ve arkadaşları olduğunu hayal ettiklerini söylemeleri. Bir insanın bakış açısını değiştirebilirsem ve bu canlılara karşı biraz daha nazik ve nazik olmalarını sağlayabilirsem, bu çok şey ifade eder.
Hikayenin hangi mesajı ilettiğini umuyorsunuz?
Hayvan refahı ile ilgili bariz mesajın dışında, arkadaşlık ve affetme konusunda güçlü mesajları var. Pek çok çocuk kitabının açık sözlü bir kötü adamı olduğunu düşünüyorum ama hayat grinin tonlarında. Hikayemde, sözde kötü adam kendini kurtarır ve ikinci bir şans verilir.
Sizce hikaye neden uluslararası bir izleyici kitlesiyle yankılanıyor?
Hikayenin dünyadaki milyar kedi severin dikkatini çekebileceğinden eminim ama aynı zamanda Dubai’nin ışıltısına ve cazibesine beklenmedik bir bakış açısı sunuyor. Arkadaşlık ve bağışlama temaları gerçekten evrenseldir ve her yerde yankılanacaktır. Kitabımı yazdıktan sonra fark ettiğim bir şey, sokak kedileri hakkında çok fazla popüler hikaye olmaması, ki bu şaşırtıcı. Metnin Çince’ye çevrildiğini görmek heyecan verici bir fırsat ve umarım kitabım için daha fazlasına yol açar. Bir gün çeviri ve hatta animasyon şeklinde daha geniş kitlelere ulaşmasını görmek isterim.
Dubai’nin Sokak Kedilerinin Gizli Yaşamı şu adreste mevcuttur: Amazon.ae
- 'Zindagi Na Milegi Dobara' birleşme: Hrithik, Farhan, Abhay olası devam filminde ipucu
- Neil Nitin Mukesh, Kirti Kulhari açık yaklaşan film 'Hisaab Barabar'
