Gazze’den gelen Dubaililer, ateşkes zayıf kaldığı için evlerini yeniden inşa etme konusunda zor kararlarla karşı karşıya. Bazıları için yıkılan evleri, korumaya kararlı oldukları miraslarının bir parçasıyken, diğerleri için bu sadece yeniden inşa edilmesi anlamsız bir yapıdır.
52 yaşındaki Zeyad için Gazze’deki evini yeniden inşa etmek bir direniş ve umut eylemidir. “Onlar izin verir vermez Gazze’deki evimi yeniden inşa edeceğim. Bu sadece duvarlardan ve bir çatıdan daha fazlası – bu benim köklerimle ve ailemin mirasıyla olan bağlantım “diye açıkladı.
Zeyad, 25 yılı aşkın bir süredir Birleşik Arap Emirlikleri’nde yaşamasına rağmen anavatanıyla bağlarını sürdürmeye kararlıdır. Onun için mesele sadece ailesine fiziksel bir alan sağlamak değil, aynı zamanda sıkıntıya rağmen yaşamaya devam etme iradesini öne sürmektir. “Koyduğum her tuğla, hayatın devam ettiğinin bir ifadesidir ve ailem, işler ne kadar belirsiz görünse de, bir gün dönecek bir eve sahip olmayı hak ediyor” dedi.
Bırakmayı seçmek
Hayatı boyunca Dubai’de yaşayan ve işletme sahibi olarak çalışan 49 yaşındaki Rehab, rahmetli babasının bir zamanlar istikrarı ve aile sevgisini simgeleyen Gazze’deki evini miras aldı. Onun için yeniden inşa etme fikri boşuna geliyor.
“Rahmetli babamın evini yeniden inşa etmek, ateşkes sadece geçici olduğunda anlamsız geliyor. Yıkım ve yeniden inşa döngüleri hiç bitmiyor gibi görünüyor ve tekrar yok edilebilecek bir şeye zaman ve kaynak yatırımı yapma düşüncesine dayanamıyorum “dedi.
Rehabilitasyon, babasının inşa ettiği eve duyduğu gururu ve onu moloza dönüştüğünü görmenin verdiği üzüntüyü canlı bir şekilde hatırlıyor. “Olduğu gibi kalmasına izin vermeye karar verdim — bundan sonra ne olabileceği konusunda sürekli bir endişe kaynağı olmaktan ziyade, ne olduğunun bir hatırlatıcısı” diye ekledi. Onun için ilerlemek, belirsiz yeniden yapılanma vaadinden ziyade anılarda teselli bulmak demektir.
Umut ve pragmatizm arasında parçalanmış
50’li yaşlarında bir fabrika sahibi olan Essa, kendini bir kararsızlık içinde bulur. Gazze’deki fabrikası, ailesi ve toplumu için hayati bir gelir kaynağıydı, ancak yıkım, yeniden inşa etmenin riske değip değmeyeceğini sorgulamasına neden oldu.
“Fabrikamı yeniden inşa edip etmeyeceğim konusunda yıkıldım. Bir yandan, kaybedilenleri geri kazanmak için bir meydan okuma ve umut eylemi gibi geliyor. Öte yandan istikrarsızlık, finansal ve duygusal yatırıma değip değmeyeceğini sorgulamamı sağlıyor “dedi.
Geçimini yeniden sağlamanın sembolik ve pratik değerine karşı daha fazla kayıp potansiyelini tarttı. “Kendime sormaya devam ediyorum – ya bu tekrar olursa? Şu anda bu belirsizlik içinde sıkışıp kaldım, yeniden inşa etmenin doğru karar olup olmadığından emin değilim ya da sadece kaybı kabul edip devam etmem gerekip gerekmediğinden emin değilim “diye itiraf etti.
Essa’nın belirsizliği, her kararın bir kumar gibi hissettiği sürekli bir istikrarsızlık durumunda yaşamanın psikolojik bedelini vurgular.
Paylaşılan bir mücadele
Bu sakinler için Gazze’de yeniden inşa sorunu sadece lojistik veya finansal bir sorun değil; derinden duygusaldır, kimliğe, mirasa ve geleceğe yönelik umuda bağlıdır. Zeyad gibi bazıları yeniden inşa etmede güç bulurken, Rehabilitasyon gibi diğerleri bırakmayı bir kendini koruma biçimi olarak görüyor. Essa için, barışın kırılgan olduğu bir bölgede karar vermenin karmaşıklığını yansıtan yolculuk devam ediyor.
Hikayeleri, Gazze’deki çatışmalardan etkilenen binlerce ailenin karşılaştığı daha geniş mücadeleleri aydınlatıyor ve daha iyi bir gelecek için umut etmeye cesaret ederken kayıplara yönelmesi gerekenlerin dayanıklılığının altını çiziyor.
- İsrail-Hamas savaşından sonra Gazze’yi yeniden inşa etmek ne kadar sürer?
- İsrail-Hamas ateşkesi: BAE’deki Filistinliler çok fazla kalp kırıklığı arasında umut ışığı görüyor'
- Gazze ateşkes anlaşmasının kilit unsurları nelerdir?
- Birleşik Arap Emirlikleri, Gazze Şeridi’nde ateşkes ve rehinelerin serbest bırakılmasını memnuniyetle karşıladı
