Norveç Perşembe günü, operatörünün CO2 taşımacılığı ve depolaması sunan ilk ticari hizmet olarak adlandırdığı şeyi açmadan önce çok önemli bir adım olan karbondioksit için devasa bir denizaltı kasasına açılan kapıyı açacak.
Kuzey ışıkları projesi, Avrupa’daki fabrika bacalarında yakalanan CO2 emisyonlarını almayı ve bunları deniz tabanının altındaki jeolojik rezervuarlara enjekte etmeyi planlıyor.
Sıvılaştırılmış CO2’NİN tekneyle taşınacağı ve daha sonra kalıcı depolama için yaklaşık 2,6 kilometre derinlikte uzun bir boru hattından deniz tabanına enjekte edileceği yer burasıdır.
Norveç’in petrol devleri Equinor, Anglo-Dutch Shell ve Fransa’nın Totalenergies’i gruplandıran bir ortak girişim olan tesisin ilk CO2 teslimatlarını 2025’te gömmesi bekleniyor.
Yeterli talep olması halinde ikinci bir aşamada beş milyon tona çıkarılmadan önce yılda 1,5 milyon ton CO2 başlangıç kapasitesine sahip olacak.
Kuzey ışıkları genel müdürü Tim Heijn afp’ye verdiği demeçte, “İlk amacımız karbon yakalama ve depolama (CCS) zincirinin uygulanabilir olduğunu göstermek” dedi.
“CO2 dengesi üzerinde gerçek bir etki yaratabilir ve iklim hedeflerine ulaşılmasına yardımcı olabilir” dedi.
CCS teknolojisi karmaşık ve maliyetlidir, ancak BM’nin Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli (IPCC) ve Uluslararası Enerji Ajansı (IEA) tarafından, özellikle karbondan arındırılması zor olan çimento ve çelik gibi endüstrilerin CO2 ayak izini azaltmak için savunulmuştur.
IEA’YA göre, dünyanın toplam yakalama kapasitesi şu anda sadece 50,5 milyon ton veya dünyanın yıllık toplam emisyonlarının ancak yüzde 0,1’i.
IEA, küresel ısınmayı sanayi öncesi dönemden bu yana 1,5 santigrat derece ile sınırlamak için ccs’nin 2030 yılına kadar yılda en az bir milyar ton CO2 emisyonunu önlemesi gerektiğini söylüyor.
Teknoloji hala erken aşamadadır ve örneğin şirketlerin CO2 emisyon kotaları için ödemek zorunda oldukları fiyatla karşılaştırıldığında, engelleyici maliyetler nedeniyle gelişmesi yavaştır.
Bu nedenle, büyük ölçüde sübvansiyonlara bağlıdır.
Küresel CCS Enstitüsü halkla ilişkiler direktörü Daniela Peta, “Özellikle CCS maliyetleri Avrupa’daki CO2 emisyonlarının maliyetlerinden hala yüksek olduğundan, bu tür yenilikçi projelerin ilerlemesine yardımcı olmak için kamu desteği çok önemliydi ve çok önemli olacak” dedi.
Norveç hükümeti, gizli tutulan Kuzey ışıkları’nın maliyetinin yüzde 80’ini finanse etti.
İskandinav ülkesi, Batı Avrupa’nın en büyük petrol ve gaz üreticisidir.
Tükenmiş petrol ve gaz sahaları ve geniş boru hatları ağı ile Kuzey Denizi, istenmeyen sera gazlarını gömmek için ideal bir bölgedir.
Avrupa’da diğer bazı denizaltı depolama projeleri geliştirilme aşamasındadır.
Danimarka kıyılarında İngiliz kimyasallar grubu Ineos ve 23 ortak tarafından inşa edilen Greensand planı, 2025’in sonlarında veya 2026’nın başlarında hizmete girecek.
