Tunus’un hareketli Bab Souika’sındaki bir kafede, bir grup genç erkek spor bahisleri fişlerine yaslanıyor. Cumhurbaşkanlığı seçimleri sadece günler öncesindeyken, bunun yerine Şampiyonlar Ligi skorlarına odaklanıyorlar — birçoğunun ayrılmak istediği bir ülkede ortak bir kayıtsızlığın işareti.
“Hapis” korkusuyla tam adını vermemeyi seçen 22 yaşındaki Muhammed, afp’ye kendisinin ve arkadaşlarının “işe yaramaz” olduğu için oy kullanmayacaklarını söyledi.
Ancak son zamanlarda yapılan bir araştırmaya göre, seçim, çoğu ülkeyi terk etmeyi tercih eden gençler arasında bir istifa havası yaratmış görünüyor.
Arap Barometresi tarafından Ağustos ayında yayınlanan çalışma, yaşları 18 ile 29 arasında değişen 10 Tunusludan yedisinin göç etmek istediğini ortaya koydu.
Tunus’un şu anda göç etme arzusuyla ölçülen Arap ülkelerine liderlik ettiğini ve tüm nüfusun tahmini yüzde 46’sının yurtdışında yaşamak istediğini söyledi.
“Şu anda üç tekne sağlarsanız, burada kimse kalmayacak,” diye ekledi Mohamed, yoğun kafede etrafına bakarak.
Her yıl, başta genç erkekler olmak üzere binlerce Tunuslu, daha iyi bir yaşam arayışı içinde tehlikeli denizi Avrupa’ya geçmeye çalışıyor.
Diğerleri bunu turist vizelerini aşarak veya yurtdışında eğitim programları aracılığıyla yapmaya çalışır.
Arap Barometresi, yeni rakamların 2011 yılında Tunus’ta kaydettiği yüzde 22’lik oranla tezat oluşturduğunu belirtti.
O yıl, daha sonra bölgeyi kasıp kavuran bir devrim, uzun süredir diktatör olan Zine El Abidin Bin Ali’yi devirdi ve gençler arasında umut uyandırdı.
Ancak on yıldan fazla bir süre sonra, durgun bir ekonomi, yükselen işsizlik ve azalan haklarla boğuşan soluk umutlarla karşı karşıya kalıyorlar.
Resmi rakamlar genç Tunusluların yüzde 41’inin işsiz olduğunu gösteriyor — yüzde 23’ü üniversite diplomasına sahip olsa bile.
İntikam korkusuyla soyadını vermemeyi de seçen bir lise öğrencisi olan Ghaith, onun da ayrılmayı düşündüğünü söyledi.
“Ben sadece 17 yaşındayım ve hayatlarıyla hiçbir şey yapmayan yaşlı insanları gördüğümde kendime soruyorum: ne yapacağım?“Dedi.
Yanında Muhammed adlı 19 yaşındaki arkadaşı Almanca öğrenmek ve Berlin’e taşınmak istediğini ancak bunun çok pahalı olduğunu söyledi.
afp’ye “Bu ülke bizi hayal kırıklığına uğrattı” dedi. “Bir geleceği düşünmek zorlaştı.”
AFP tarafından görüşülen gençlerin hiçbiri soyadlarını ifşa etmek istemiyorsa, bunun nedeni yetkililerin muhalefeti bastırmayı hızlandırmasıydı.
Saied, 2019’da demokratik olarak seçildi, ancak iki yıl sonra, birçoğunun tek kişilik kural olarak gördüğü şeyi güvence altına alarak kapsamlı bir güç kontrolü düzenledi.
New York merkezli İnsan Hakları İzleme Örgütü geçtiğimiz günlerde “Tunus’ta 170’ten fazla kişinin siyasi gerekçelerle veya temel haklarını kullandıkları için gözaltına alındığını” söyledi.
Eleştirmenlerinin bir kısmı, 2022’de “yalan haberlerle” mücadele etmek için çıkardığı bir yasa olan 54 sayılı Kararname uyarınca yargılandı.
