Sadece birkaç yıl önce Conor Clarke, sabahları kalkıp yükselen güneşe bakma motivasyonuna sahip olmadan her gece yatağa gitti. Genç İrlandalı, üst düzey bir sporcu olarak kariyeri acımasız bir diz yaralanmasıyla kısa kesildikten sonra duygusal bir kara deliğe düşerek yaşam hevesini kaybetmişti.
Clarke ayağa kalkmak için bıçağın altına girmek zorunda kaldığında ancak 20 yaşındaydı. Ancak İrlanda’da futbol ve ragbiden unsurlar türeten oldukça popüler bir spor olan Gal futbolunda daha da ilerleme hayalleri sona erdi.
Fiziksel yaralar sonunda iyileşirken, zihinsel yaralar kafasında çığlık atmaya devam etti, ona gerçekleşmemiş hayallerini hatırlattı ve onu bir umutsuzluk durumuna itti.
Clarke depresyonunu maskelemek için alkole bile döndü. Ancak aileden ve arkadaşlardan zamanında müdahale, hayatının kontrolden çıkmasını engellemesine yardımcı oldu.
Şimdi dikkat çekici bir şekilde, çok uzun zaman öncesine kadar akut depresyonla mücadele eden adam Dubai’de bir akıl sağlığı savunucusu. GEMS Metropole Okulu’ndaki Güç ve Şartlandırma Başkanı olarak yeni rolü ona yeni bir hayat enjekte etti.
Yaşam iştahını yeniden kazanan Clarke, şimdi de işini ve Gal futbolunu hokkabazlık ediyor.
Evet, doğru duydun. Sahaya geri döndü, o atış koşularını yapıyor, fırlatıyor ve puan kazanmak için topu tekmeliyor.
Şaşırtıcı bir servet dönüşü olan Clarke, sporunun en büyük etkinliği olan Fransa’daki bu ayki Hyrox Dünya Şampiyonası’na (7-9 Haziran) katılmaya hak kazandı — sahaya düştükten sadece 10 yıl sonra onu dayanılmaz bir acı içinde bıraktı. ve kalıcı zihinsel travma.
Peki hayatını nasıl diriltti?
İle samimi bir röportajda City Times Clarke, en kötü korkularını ve bunların üstesinden nasıl geldiğini anlattı.
S. Hikayeniz Hollywood senaryo yazarları için hayallerin ürünüdür. Ama önce bize Gal futboluna nasıl aşık olduğunuzu anlatın.
Her şey dört ya da beş yaşında başladı, yerel kulübüm Omagh St Enda’s ile Gal Futbolu oynuyordum.Her Cumartesi sabahı ailemle bir ya da iki saat antrenmana katılırdım ve oradan onunla ilgili her şeye aşık oldum: top, arkadaşlıklar, nerede antrenörlerden görevlilere kadar oynadık ve dahil olan insanlar. Çok küçük yaşlardan itibaren kazanmak istedim; Yaptığım her şeyde rekabetçiydim.
S. Ama her şeyi fetheden bir atlet olma hırsınız, ciddi diz yaralanmasından sonra sona erdi. Nasıl oldu?
Bu 2014’teydi. Bir Kulüp Şampiyonası maçı sırasında (İrlanda’da) topu bir takım arkadaşımdan topladım. Sonra etrafımda kimse yokken – muhalefet yok, takım arkadaşı yok – geri dönmek için sol ayağımı diktim. Ne yazık ki, vücudumun geri kalanı dönerken sol ayağım yere dikilmiş kaldı ve dönmedi. Dizimdeki baskı çok fazla oldu ve acl’mi, lcl’mi ve MCL’Mİ yırttım ve her iki taraftaki menisküsü yırttım. Kapsamlı diz ameliyatı ve uzun bir iyileşme süresiyle karşı karşıyaydım – gerçekten katlanmak istemediğim bir şeydi.
S. Böylece yaralanma kariyerinizi sonlandırdı ve depresyonla savaşmanıza yol açtı …
Oldukça karanlık bir zamandı. Gurur duyduğum ya da kolayca konuşabileceğim bir şey değil. Bunu düşünmek beni oldukça utandırıyor. Yalnız çok zaman geçirdim ve ailemle ya da arkadaşlarımla birlikteyken bile kendimi hala yalnız hissettim. Hissettiklerimi maskelemek için alkol kullandım. İşin en korkutucu yanı, ertesi gün uyanıp uyanmadığımı umursamadan, ailemi ve arkadaşlarımı, geride bırakacağım insanları hiç düşünmeden yatacağım birçok gece olmasıydı. Zihinsel olarak nerede olduğumun çok üzücü ama dürüst bir yansıması.
S. Hayatınızdaki bu çok zor aşamanın üstesinden gelmek ne kadar sürdü?
Asla tam olarak üstesinden gelemeyeceğim; Bu sadece temizlenebileceğin bir şey değil. Neyse ki, her şey çok fazla olmadan önce yardım alabildim. Başlangıçta bana yardımcı olan ilaçlar reçete edildi, ancak bunları çaresizce ihtiyacım olandan daha uzun süre almak istemedim. Bilişsel davranışçı bir terapistin yardımıyla, bugün hala işleri yönetmek için kullandığım çeşitli başa çıkma mekanizmaları ve stratejileri geliştirebildim.
S. Dubai’ye ne zaman taşındınız?
Şimdi Dubai’de altıncı yılım. O dönemde kurduğum arkadaş ve ‘aile’ ağının benim için kritik olduğunu hissediyorum. Şimdi gelişiyorum ve olması gerektiği gibi hayatımın tadını çıkarıyorum.
S. Hayatta çok şey yaşamış biri için, okul öğrencileriyle çalışmak, onlara büyük olasılıkların üstesinden gelmeleri için ilham vermek duygusal olarak tatmin edici bir an olmalıdır …
Daha geçen hafta, bir PSHE açılır günümüz vardı ve 9. sınıftaki tüm erkeklerle beden imajı ve ruh sağlığı hakkında konuşabildim ve onlara geçmişime ve dikkat etmeleri gereken bazı şeylere biraz anlık görüntü verdim. bir zamanlar öyleydi. Öğrencilere kişisel düzeyde açılmak, ruh sağlığı konusundaki tartışmayı normalleştirmek güzel bir duygu.
S. Kariyeri sona eren sakatlık aksaklıklarından sonra yaşam duygularını kaybeden birkaç seçkin sporcu gördük. Onlara tavsiyen ne olurdu?
Yaşadıklarınız hakkında biriyle konuşmak çok önemlidir. Benim durumumda, geriye dönüp baktığımda kesinlikle gülünç olan ‘Ben bir erkeğim, bunu hissetmemeliyim’ klişesine kapılarak duygularımdan utanmış ve utanmış hissettim. Ruh sağlığı hepimizi etkiler ve utanılacak bir şey değildir. Kırık bir kemik gibidir; Bir kemiği kırarsak hemen tıbbi yardım alırız. Bir hastalığı görememeniz, onunla baş edilmemesi gerektiği anlamına gelmez.
S. Şimdi Hyrox Dünya Şampiyonası’na giden rekabetçi bir sporcu olarak geri döndünüz. Dubai’de ikamet eden diğer Adrian o’gara ile çiftler etkinliğinde ortaklık kuracaksınız. Hayatta yaşadıklarınız açısından bu ne kadar önemli?
Sadece hayatımdan en iyi şekilde yararlanmak istiyorum. Zor şeylerin üstesinden gelebileceğimi biliyorum, nerede olduğumu düşünürsek — dibe vurduğumu. Hala burada olduğum ve yaptığım şeyi yapabildiğim için kendimi şanslı hissediyorum. Bir gün vücudumun şu anda günlük yaptığım şeyi yapamayacağını biliyorum, bu yüzden hem atletik kariyerimde hem de öğretmenlik kariyerimde elimden geldiğince yapmaya çalışmak benim için önemli. Geleceğin sporcularını eğitmek ve elimden gelen her türlü tavsiyeyi iletmek istiyorum. Dubai’de Güç ve Kondisyon Şefi gibi bir işe sahip olmak gerçekten minnettar olduğum bir şey. Başkaları üzerinde olumlu bir etki yaratmamı sağlar ve bana bir tatmin ve amaç duygusu verir.
