Gazze savaşı’nın 7 Ekim’de başlamasından bu yana bir yıl geçti ve Şerce’deki Hayalet Kasaba Al Madam’da kederin yankıları yankılanmaya devam ediyor. Bu yılın başlarında Şarja Mimarlık Trienali’nin bir parçası olarak dikilen yas çadırı, Gazze’de hayatını kaybeden masum çocukların, kadınların ve sivillerin sonsuz isimlerine sessiz bir şekilde tanıklık ediyor.
Savaş patlak verdiğinden beri çadır bir sanat enstalasyonundan daha fazlası haline geldi; Birçok ziyaretçi için yas, yansıma ve kafa karışıklığı yeridir.
Sanatçılar Sandi Hilal ve Alessandro Petti tarafından toplu yas ve mülteci deneyimini yansıtan bir proje kapsamında oluşturulan bu çadır artık daha derin, daha acı verici bir öneme sahip.
Aslen 2015 yılında Beytüllahim’deki Dheisheh mülteci kampında inşa edilen kamp, geçici sığınma, toplanma ve protestoyu sembolize etmek için tasarlandı. Ancak Gazze’deki savaş devam ettikçe, yapı şaşırtıcı bir can kaybının sembolü haline geldi.
Kaybedilenleri hatırlamak
Savaşın başlamasından bu yana geçen yıl, BAE’nin dört bir yanından ve ötesinden aileler kaybettiklerini hatırlamak için bu yalnız noktaya geldiler. Birçoğu çatışmadan kişisel keder ve korku hikayeleriyle gelir. Hayalet kasabanın ıssız, tozlu manzarasıyla çevrili çadır, insanlara savaşta hayatını kaybedenleri hatırlatıyor.
Bekçi, ”Hayatın farklı kesimlerinden insanların buraya geldiğini gördük” dedi. “Dua ediyorlar, ağlıyorlar ya da sadece oturuyorlar. Akrabalarını, arkadaşlarını, evlerini kaybettiler. Birçokları için, dünyanın kaosundan uzakta, huzur içinde yas tutabilecekleri bir alan.”
Ayrılan ruhlar için yas tutmak
Turunun bir parçası olarak Bae’ye gelen Rus turist Niki Agonov, beklenmedik bir şekilde çadıra çekildiğini gördü. Yapının önünde dururken, ıssız manzaradaki sessiz mevcudiyet onun içinde bir şeyleri karıştırdı.
“Buraya ilk geldiğimde, bu çadırın neden bu kadar ıssız, terk edilmiş bir köye yerleştirildiğini anlamadım. Ama buradaki insanlar bana bu çadırın neden kurulduğunu söyledi. Sessizce oturdum.” Dedi Agonov.
Agonov, ”Buraya bu kadar çok şey hissetmeyi bekleyerek gelmedim” dedi. “Turist olarak sadece farklı yerleri keşfediyordum ama çadırı gördüğümde görmezden gelemedim. Burada bir ağırlık var. Garip çünkü evden çok uzaktayım ama buradaki üzüntü evrensel hissettiriyor. Gazze’de hayatını kaybeden çocukların isimleri çok büyük. Çadır çok basit, ama çok fazla keder, çok fazla acı tutuyor.”
BAE: Filistinli gurbetçiler 'trajedi ve umut' un toplumu yakınlaştırdığını, kimlik duygusunu artırdığını söylüyor
