Ramazan Bayramı yaklaşırken, BAE’de yaşayan çatışmaların yaşandığı ülkelerden gelen gurbetçilerin kalbini acı tatlı bir özlem dolduruyor. Geride bıraktıkları kutlamalardan aileden ayrılma acısına ve tanıdık geleneklere kadar kayıp duygusu hissedilir.
Gazze’ye hiç ayak basmamış genç bir Filistinli göçmen olan Esad Ahmed için bu duygu özellikle keskin. “Bu duygu benim için bilinmiyor. Şimdi, ateşkes çöktüğü için, bu yıl Gazze’de Bayram bile olup olmadığından emin değilim.”
18 Mart’ta dünya, Gazze’deki ateşkesin çöktüğünü ve İsrail’in tam ölçekli saldırılarına yol açtığını dehşetle izledi. Geçiş ücreti yıkıcıydı: 400’den fazla can kaybetti ve yüzlerce kişi yaralandı, birçoğu hala molozların altında kaldı. Kurban Bayramı’na hazırlanmak yerine Esad ve onun gibiler telefonlarına yapıştırılarak sevdiklerinin haberi için dua ediyorlar.
Dubai sakini, ”Bayram için Gazze’ye hiç gitmedim” dedi. “Gazze’deki aileme hangi hediyeleri taşıyacağımı planlamak yerine, sadece telefonuma bağlıyım, hayatta olduklarını duymayı umuyorum” dedi.
Birçoğu BAE’Yİ uzun süredir ‘ev’ olarak adlandırırken, diğer sakinlerin aksine, bu gurbetçilerin Bayram’ı nerede geçirecekleri konusunda başka seçeneği yok.51 yaşındaki Suriyeli bir göçmen olan Gassan Aboud, memleketi Halep’i özlüyor. 21 Yıl aradan sonra hala orada Bayram kutlamayı hayal ediyor. “Eminim çok şey değişti, ama ruh aynı” diye hatırladı. “Suriye’de bayram bir sevinç zamanıydı – herkes kahkaha ve lezzetli yemeklerin aromasıyla dolu evlerde toplanırdı. Annem en iyi içli köfte ve baklavayı yapardı.”
Suriye’ye hiç ayak basmamış olan oğlu Ahmed dikkatle dinliyor. “Bayram’ı her zaman memleketimde geçirmeyi hayal etmişimdir” dedi. “annemin yemek pişirmesi, ailemin ve arkadaşlarımın bir araya gelmesiyle kendimizi evimiz gibi hissettirmek için elimizden geldiğince çabalıyoruz.”
Esed rejiminin 8 Aralık 2024’te devrilmesinden bu yana Suriye’deki siyaset sahnesinin geçiş sürecinde kalmasıyla Ahmed, bir gün huzurlu bir Halep’te Bayram sevincini yaşayacağından umutlu olmaya devam ediyor.
Pişmanlık ve özlem
Bazı gurbetçiler kendi seçtikleri hiçbir seçenek olmadan yıllardır ülkelerinden uzaktayken, diğerleri Bayramlarını özellikle memleketlerinde geçirmedikleri için pişmanlık duyuyorlar. Sudanlı bir göçmen olan Yasir, ”Her yıl 2023’ten önce Sudan’a geri dönüyorum, ancak Bayram boyunca asla gitmiyorum” dedi. “Her zaman Yeni Yıl döneminde giderim çünkü o zaman herkes eve döner. Ama şimdi, Bayram için orada olmadığım için pişmanım. Keşke çaba gösterseydim, “dedi Sharjah sakini.
Sudan’daki bayram atmosferini şöyle anlatıyor: “Bayram namazından sonra birbirimizin evlerini ziyaret eder, selamlaşırdık ve Bayram iftarının tadını çıkarırdık. Her evin kendine özgü yemekleri vardı ve büyük teyzelerimin yapacağı tatlıları özlüyorum. Sokaklarda dalgalanan tütsü, ‘bakhoor’ kokusu unutulmazdı.”
Bunun yerine Yasir, sosyal medyadan aldığı haberlerle memleketine bağlı kalmaya devam ediyor. “Ordu güçleri Hartum üzerindeki hakimiyetlerini sıkılaştırıyor ve birçok bölge hala kaos içinde. Savaş çirkindir, ancak Kurban Bayramı’nda nihayet eve dönebileceğime dair umutluyum.”
