Prestijli bir okuldaki bir öğretmen, birçoğunun ideal bir çalışma ortamı olarak gördüğü şeyde kendini buldu. Küçük sınıf boyutu, hafif iş yükü ve bol boş zamanı ile işi kağıt üzerinde mükemmel görünüyordu. Ancak, yapacak çok az şeyi olan ve ona meydan okumak veya onunla ilgilenmek için yeterli olmayan öğretmen, kapana kısılmış, yerine getirilmemiş ve halsiz hissetmeye başladı.
Bu dava şaşırtıcı bir gerçeği ortaya çıkardı – az çalışmak, fazla çalışmak kadar zararlı olabilir. Öğretmenin deneyimi, birçok insanın günlük yaşamlarında karşılaştığı daha geniş bir sorunu göstermektedir: yanlış hizalanmış bir rutin tehlikesi. Günlük alışkanlıklarımız ve çalışmalarımız gerçekte kim olduğumuzla rezonansa girmediğinde, zihinsel ve fiziksel sağlığımızı yavaş yavaş, çoğu zaman farkında bile olmadan aşındırabilirler.
DİKKATİNİZİ ÇEKEBİLİR
