26 yaşındaki Mahra, çoğu doktorun hayatta kalmak için çok erken olduğunu düşündüğü bir aşamada, hamileliğin sadece 23. haftasında ikiz doğurdu. Doğumdan sadece 10 gün sonra ikizlerden biri olan Ali’yi kaybetti.
Yaklaşık orta boy bir somun ekmekle aynı olan 500 gramdan daha hafif olan diğer ikiz Muhammed, doktorun elinden biraz daha büyüktü.
Erken gelişi, Sharjah’daki Burjeel Özel Hastanesi’ndeki Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde (NICU) komplikasyonlar ve yaşamı tehdit eden bir yolculukla geldi.
En son haberler ile güncel kalın.WhatsApp Kanallarında kt’yi takip edin.
Mahra, ”Çocuklarımın gerçek teslimat süresinden yaklaşık dört ay önce gelmesi garip ve şok edici bir duyguydu” dedi. “Ali’yi kaybetmek yıkıcıydı. Ama ona süt, sevgi ve umut sağlamam gerektiğini bilerek Muhammed için güçlü kaldım.”
İkizlerin erken doğumu, Mahra’da erken doğum enfeksiyonuna yol açan erken uterus kontraktürleri ve iç enfeksiyondan kaynaklanıyordu. 500 gramdan daha hafif olan Muhammed, prematüre bebeklerin en savunmasız kategorilerinden biri olan mikro prematüre olarak sınıflandırıldı.
23. haftada doğan bebekler, sağlanan bakıma ve hamileliğin koşullarına bağlı olarak sadece yüzde 15 ila yüzde 30 olduğu tahmin edilen inanılmaz derecede düşük sağkalım oranlarıyla karşı karşıya, diyor Doktor Yamen Fayez Elmughanni, danışman çocuk doktoru ve neonatolog ve Burjeel Özel Hastanesi’nde NICU başkanı, Sharjah.
120 günlük savaş
Muhammed ilk günlerde solunum güçlüğü, sıcaklık düzenleme sorunları ve beslenme sorunları da dahil olmak üzere birbiri ardına kritik bir zorlukla mücadele etti. Hayatı tehdit eden gram negatif bakteriyel bir enfeksiyondan bile kurtuldu, çoğu tam süreli bebeğin üstesinden gelmek için mücadele edeceği bir şeydi.Dr. Elmughanni, ”Onu mikro prematürelerde yaygın olan nörolojik, görsel, sindirim ve solunum sorunları açısından yakından izledik” dedi. “Neyse ki, bize sağlıklı gelişimi için umut veren büyük komplikasyonlar yaşamadı.”
NICU ekibi, Muhammed’in durumunu stabilize etmek için günün her saati çalıştı ve solunum ve kardiyovasküler destek, beslenme tedavisi, enfeksiyon önleme, beyin koruması ve ağrı yönetimini içeren ileri bakım sağladı.
Tüm bunlara rağmen Mahra asla pes etmedi. Her gün Muhammed’i ziyaret etti, pompaladı ve süt sağladı, onunla konuştu, mümkün olduğunda onu tuttu ve Kuran’dan rahatlatıcı ayetler okudu.
“Günler uzadı ve her geçen gün ona olan bağlılığım güçlendi” dedi. “Bütün aile onun gelişini hevesle bekledi ve onu görmeyi özlemişti. Ama 100 günden fazla bir süre sonra, bazı insanlar bebeğimin olduğunu bile unutmuştu. İşe gidip iyiymişim gibi yapardım.”
Yoğun Bakım Ünitesindeki hemşireler, gücü ve aşırı olasılıklarla mücadelesi nedeniyle Muhammed’e sevgiyle ‘patron bebek’ lakabını taktılar.
120 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra Muhammed nihayet taburcu edildi, kendi kendine nefes aldı ve 2 kg’ın üzerinde ağırlığa sahipti. Kırılgan, avuç içi büyüklüğünde bir bebekten gelişen bir bebeğe olan yolculuğu mucizeden başka bir şey değildi.
Gelişiminin yolunda kalmasını sağlamak için düzenli takipler almak üzere hastaneyi ziyaret edecek.
“Tanrı’nın isteğini kabul et. Sabırlı ol. Çocuklarınızı sevin, onlara destek olun ve sağlık ekibiyle işbirliği yapın ”dedi Mahra, benzer durumlarda diğer ebeveynlere içten bir mesajla. “Emzirmeye devam edin ve durumu ne olursa olsun çocuğunuzu sevgiyle duş alın.”
