“Squid Game” veya “Crash Landing On You” gibi bir K-dramasının tüm sezonunu tıkınırcasına izlediyseniz, Koreli-Amerikalı bir uzmanın iyi haberleri var: muhtemelen zihinsel sağlığınızı iyileştirdi.
Yüksek prodüksiyon değerleri, birinci sınıf oyunculuk ve çekici yıldızlar, Güney Koreli TV şovlarını küresel izleyici listelerinin zirvesine taşımaya yardımcı oldu, ancak terapist Jeanie Chang, bu kadar çok insanın bağımlı olmasının daha derin nedenleri olduğunu söylüyor.
Dünyayı sarsan kederden yeni sevginin sevincine kadar her şeyi ele alan sabun benzeri olay örgüleriyle, K-dramalarını izlemek insanların kendi duygularıyla yeniden bağlantı kurmalarına veya travmayı işlemelerine yardımcı olabilir, diyor, şovlara kültürel bağlamlarını aşan iyileştirici bir güç veriyor.
“Hepimizin aile baskısı ve beklentileri, çatışması, travması, umudu var” dedi ve ekranda başarılı bir şekilde yönetilen ağır konuları izlemenin insanların gerçek dünyadaki zorluklarda gezinme yeteneklerini değiştirebileceğini de sözlerine ekledi.
Seul’de doğan ancak Amerika Birleşik Devletleri’nde büyüyen Chang için K-drama, asimile olmaya çaresiz bir çocuk olarak reddettiği kökleriyle yeniden bağlantı kurmasına izin vermede özellikle yardımcı oldu.
Ancak Chang, “Kore dramalarındaki mesajlar evrenseldir” dedi.
“Ruh sağlığı, nasıl hissettiğinizdir, başkalarıyla nasıl ilişki kurduğunuzdur, psikolojik olarak, beyninizin şeylerden nasıl etkilendiğidir. Bu akıl sağlığı. Bunu bir Kore dramasında görüyoruz.”
Endüstri verilerine göre, küresel K-drama izleyiciliği son birkaç yılda patladı ve özellikle Amerika Birleşik Devletleri gibi büyük pazarlarda birçok denizaşırı izleyici pandemi sırasında Kore içeriğine yöneldi.
Verileri, 2019 ile 2022 arasında Kore televizyon ve filmlerinin Netflix’te altı kat arttığını ve Kore dizilerinin şu anda platformda en çok izlenen ingilizce olmayan içerik olduğunu gösterdi.
Amerikalı öğretmen Jeanie Barry, bir arkadaşının 2020’nin “İyi Olmamak Sorun Değil” adlı bir dizisini önerdiği bir aile cenazesi aracılığıyla K-dramasını keşfetti – zor bir zamanın ardından ona yardım edebileceğini düşündü.
Terapist Chang tarafından düzenlenen bir K-drama turunun bir parçası olarak Güney Kore’ye seyahat eden Barry, afp’ye verdiği demeçte, “Bu konuda bir şey vardı, bu kültürün travma, zihinsel depresyonla başa çıkma şekli benim için gerçekten bir akor yarattı” dedi.
“Olmadığım zamanlarda üzülmeye başladım. O drama sırasında çok gözyaşı döktü ama tünelin sonunda bir ışık olduğunu da görmemi sağladı “dedi.
Hemen bağlanan Barry, türü keşfettiğinden beri 114 K-drama izlediğini ve ingilizce televizyon izlemekten etkili bir şekilde vazgeçtiğini söyledi.
“Kalbimi yumuşatmama izin verdiler” dedi.
Tur üyesi ve Amerikalı Erin McCoy, gençliğinden beri depresyonla mücadele ettiğini söyledi, ancak K-drama semptomlarını yönetmesine yardımcı oldu.
Depresyonla, “onunla o kadar uzun yaşadığın zaman, sadece uyuşuyorsun ve bu yüzden kendini gerçekten kötü hissetmiyorsun ama sen de hiç iyi hissetmiyorsun” dedi.
“Sadece hiçbir şey hissetmiyorsun,” dedi ve K-drama’nın duyguları tekrar deneyimlemesine izin verdiğini de sözlerine ekledi.
“Her birinde çok fazla iniş ve çıkış var ve karakterlerin duygularını hissettiğimde, kendimle daha fazla ilişki kurmama yardımcı oldu” dedi.
“Duyguları tekrar ifade edebildiğimi ve deneyimleyebildiğimi hissediyorum.”
Bir uzman, bir K-drama aleminin ruh sağlığına yardımcı olabileceği fikrinin çok uzak görünebileceğini, ancak onlarca yıllık psikoterapi fikirleriyle çınladığını söyledi.
Seul’deki bir psikiyatri kliniği başkanı Im Su-geun afp’ye verdiği demeçte, “Kore dramalarını izlemek, sanat terapisi açısından kaygı ve depresyon için faydalı olabilir” dedi.
İlk olarak 1940’larda kullanılan sanat terapisi, başlangıçta hastaların çizimini içeriyordu, ancak diğer sanatsal etkinlikleri içerecek şekilde gelişti.
“Kore dramaları gibi görsel medyanın psikoterapiyle iyi uyum sağlayan önemli güçleri var” dedi.
K-drama – ya da genel olarak televizyon ve sinema – izleyicilerin “durumlara yeni bir bakış açısıyla bakış açıları kazanmalarına, sağlıklı değerleri teşvik etmelerine ve sorunlarına çözümler sunmalarına” yardımcı olabilir.
Bir doktor tarafından reçete edilmesinin olası olmadığını, ancak bir terapistin hastanın durumuyla ilgili belirli bir drama önermesi durumunda bunun yardımcı olabileceğini söyledi.
Örneğin, “ayrılma veya kayıp gibi belirli durumlarla karşılaşan hastalar için bir yol haritası sağlayabilir” dedi.
