Diğer birçok genç gibi Amelie de Covıd-19 salgınının – ve onun kilitlenme ve kısıtlama alayının – ruh sağlığı için bir “dönüm noktası” olduğunu düşünüyor.
Pandemi 2020’de patlak verdiğinde 19 yaşında olan Fransız üniversite öğrencisi afp’ye verdiği demeçte, “Bastırdığım her şeyle yüz yüze geldim – ve bu muazzam bir depresyonu tetikledi” dedi.
Beş yıl sonra Amelie hala akıl sağlığı için tedavi görüyor. Gelecekteki iş fırsatlarını etkileyebileceğinden korktuğu için soyadını vermek istemedi.
Ancak Covid döneminin kalıcı psikolojik sonuçlarıyla hala mücadele etmekte yalnız olmaktan çok uzak.
Araştırmalar, hayatlarının en sosyal zamanlarından birinde tecride zorlanan gençlerin pandemi sırasında en büyük zihinsel sağlık darbesini aldığını göstermiştir.
Ülkenin halk sağlığı kurumu tarafından yapılan bir ankete göre, Fransa’da 18-24 yaşındakilerin beşte biri 2021’de bir depresyon dönemi yaşadı.
Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre, Amerika Birleşik Devletleri’nde lise öğrencilerinin yüzde 37’si aynı yıl kötü ruh sağlığı yaşadığını bildirdi.
Lancet Psikiyatri dergisi’nde yayınlanan 700.000’den fazla Finli genç üzerinde yapılan yakın tarihli bir çalışmada da benzer bulgular vardı.
“Genel anksiyete, depresyon ve sosyal anksiyete belirtileri olan katılımcıların oranı…Covıd-19 pandemi öncesi seviyelerden 2021’e yükseldi ve 2023’te bu yüksek seviyelerde kaldı” dedi.
Pandemiden kaynaklanan serpinti gelecek nesil tarafından da hissediliyor.
Beş yıl önce okula yeni başlayan bazı çocuklar öğrenme ve duygusal gelişim ile ilgili sorunlar yaşadılar.
Nature Human Behavior dergisinde yayınlanan 15 ülkede yapılan yaklaşık 40 çalışmanın 2023tarihli bir incelemesi, çocukların öğrenmelerindeki önemli gecikmelerden hala haberdar olmadıklarını buldu.
Çalışmanın baş yazarı Bastian Betthauser, “Bu gerçek bir kuşak sorunu” dedi.
Bu sorunların Covıd yıllarının çok ötesinde de sürdüğü görülüyor.
Ülkenin eğitim ajansı Ofsted’e göre, İNGİLTERE 2023/2024 akademik yılında benzeri görülmemiş düzeyde okula devamsızlık gördü ve pandemi sonrası “tutumlardaki değişimin” katılımın artık “daha gelişigüzel görüldüğü” anlamına geldiğinden yakındı.
Kuzeybatı İngiltere’nin Cheshire ilçesindeki Hartford Manor ilkokulu’nun müdürü Simon Kidwell, salgının “uzun bir zorluk kuyruğu” yarattığını söyledi.
afp’ye verdiği demeçte, “Akademik olarak oldukça hızlı bir şekilde yakalandık” dedi.
Ancak, “zihinsel sağlık hizmetlerine erişmesi gereken çocuklarda büyük bir artış gördük” diye ekledi.
Kidwell, özel eğitim ihtiyacı olan veya davranışsal zorluklar için ekstra desteğe ihtiyaç duyan çocukların sayısında da “büyük bir artış” olduğunu söyledi.
Okula başladıklarında, küçük çocukların da konuşma ve dil konusunda daha fazla sorun yaşadıklarını sözlerine ekledi.
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) veya otizm spektrum bozukluğu (ASD) olan bazı genç öğrenciler, okul dışı zamana farklı bir tepki vermiş olabilir.
Londra yakınlarındaki Farnham’daki bir klinikte bu rahatsızlıklardan etkilenen çocuklarla çalışan psikolog Selina Warlow, “birçok otistik çocuk tecritte olmayı severdi” dedi.
“Okul ortamı gerçekten bunaltıcı. Çok gürültülü. Meşgul. 30 Çocuktan oluşan bir sınıfta olmak onlar için gerçekten zor “dedi.
Şimdi, bazıları “neden beni buna geri koydun?” dedi ve bu bozukluğu olan diğer öğrencilerin okulun yapısını ve rutinini kaybetmekte zorlandıklarını vurguladı.
Pandemi aynı zamanda birçok küçük çocuğun “ihtiyaç duydukları erken desteği alamadığı” anlamına geliyordu.
“O çok erken yaşlara müdahale etmek çocuk üzerinde çok büyük bir etkiye sahip olabilir.”
