Kasım 2023’te Safa Srour’a potansiyel olarak onu öldürebilecek bir beyin anevrizması teşhisi kondu. Sadece bir yıl sonra Pazartesi günü, Dubai’de ikamet eden kişi New York maratonuna katıldı ve ilk 42 kilometrelik koşusunu tamamladı. New York’tan Khaleej Times’a ”Bu en canlandırıcı duyguydu” dedi. “İçinde büyüdüğüm şehirde maratonun bitiş çizgisini geçmek bir rüyanın gerçekleşmesi gibi geldi.”
Beyin sağlığı konusunda farkındalık yaratmak ve iyileşmenin güçlü bir dönüşümün başlangıcı olduğunu kanıtlamak için koşan Safa, maraton için forma girmek için çok çalıştı. Özellikle sağlık sorunlarından önce koşmanın hayatının bir parçası olmadığı için zordu. “New Balance’ın run your way yazan bir kampanyasını gördüm ve gerçekten benimle konuştu” dedi. “Şimdi her sabah koşuyorum ama kendimi çok zorlayamıyorum, bu yüzden her gün bir öğrenme deneyimi. Şimdi bu dengeyi bulmaya çalışıyorum.”
Safa’nınki katıksız bir azim, kararlılık ve sıkı çalışmanın hikayesidir. Bir içerik yaratıcısı ve moda tasarımcısı olan Safa, migreni ilk kez normalden daha şiddetli hissetmeye başladığı Ekim 2023’te moda haftası ile meşguldü. “Yoğun programımı bitirdiğimde, kontrol ettirmeye karar verdim” diye hatırladı. “Doktor, moda haftası’nın stresiyle daha da kötüleşen bir migren olduğunu söyleyerek bir kenara attı. Ama içimden bir ses MR istememi söyledi.”
Mr’ı çekilir çekilmez ve klinikten çıkar çıkmaz doktor onu aradı ve geri dönmesini istedi. “Bunun iyi bir haber olmadığını hemen anladım” dedi. “Ama ne kadar kötü olduğunu hayal bile edemezdim.”
Doktor ona kötü bir prognoz verdi. “Beyin anevrizmam vardı ve büyüklüğü 12 milimetreydi” dedi. Bu haber Safa için özellikle şok ediciydi, çünkü babasını bundan sadece beş yıl önce neredeyse benzer büyüklükte bir beyin anevrizması nedeniyle kaybetmişti. “Buna sessiz katil denir çünkü anevrizma yırtılmadan önce çok fazla semptom yoktur. İnsanların sadece yüzde 20’si engelli olarak hayatta kalıyor.”
Zor kararlar
Prognozunu aldıktan sonra Safa ailesine söylemek için kendini getiremedi. Bunun yerine New York’taki arkadaşlarına ulaştı. “Lisans derecemi Toplum Sağlığı alanında bitirdim ve kariyer değiştirmeden önce tıp fakültelerine başvuruyordum” dedi. “Acil serviste çalıştım, bu yüzden birlikte çalıştığım birçok doktorum vardı. Onlara mr’ı gönderdim ve doktor en kısa zamanda seyahat etmem gerektiğini söyledi. İşte o zaman sonunda aileme söyledim.”
Safa’nın vermesi gereken en zor karar tedavinin gidişatına karar vermekti. “Açık beyin ameliyatı ya da ana arterlerden geçen başka bir prosedür yapabiliriz” dedi. “Bu yüzden doktor için bile büyük bir karardı çünkü genç bir yetişkin olarak hangisinin benim için daha iyi olduğunu tartmaları gerekiyordu. Karar vermesi neredeyse iki hafta sürdü ve doktor ameliyat için atardamarlardan geçmeyi seçti. Babamın öldüğü ameliyatın aynısıydı, bu yüzden hepimiz için inanılmaz derecede korkutucuydu.”
İletiyi yay
Safa, doktorlarının ameliyat sırasında yüzünün bir tarafında felç de dahil olmak üzere bir takım komplikasyonların meydana gelebileceği konusunda uyardığını söyledi. Ancak işlem sorunsuz geçti ve Safa iyileşti. “Beynimde doktorların sürekli izleyeceği iki anevrizma daha var” dedi.
Ameliyatından sonra erkek kardeşi de önleyici bir tarama yaptı ve bu da onun da bazı beyin anevrizmaları olduğunu gösterdi. İşte o zaman Safa durum hakkında farkındalık yaratmaya karar verdi. “Gerçekten insanlara kendilerini kontrol etmelerini ve belki de bunu önleyebileceklerini söylemek istedim” dedi. “Bu benim için çok ama çok önemliydi. Belki babam kırılmadan önce bunu bilme şansı bulsaydı, bu onun hayatını kurtarabilirdi.”
Safa, maraton antrenmanının zorlu olduğunu itiraf etti. “Kendimi zorlamak istedim ama sınırlarım da vardı” dedi. “Kalp atış hızımı veya kan basıncımı çok yükseltemiyorum, bu yüzden bu dengeyi bulmak zordu. Hızımı anlamam gerekiyor ve bu, kendiniz ve sınırlarınız hakkında öğrenmeniz gereken insanlarla iletişim kurmak istediğim şey. Bir gün, vücudumu etkileyen özellikle yorucu bir koşudan bir gün sonra acil durumu aramak zorunda kaldım.”
Zorluklara rağmen Safa koşmaya devam etmekte kararlı olduğunu söyledi. “Koşarken vücudumun şeklinin değiştiğini gerçekten hissedebiliyorum” dedi. “Karbonhidratlarımı seviyorum ve koşarken istediğim kadar yiyebilirim. Ama her şeyden çok, topluluktan zevk alıyorum. Koşu kulüpleri var ve parka veya piste gittiğinizde bile yanınızda koşan insanlar var. İnanılmaz bir topluluk.”
