Şu anda ne kadar korkunç olduğuna dair ileri teknolojiye bakmak yerine, sosyal medyayı bolca kullanırken neşeli sopalamamı sayarsanız, Gen-Z’nin nereye gittiğine bakmalıyım.
Bunun, medyanın zorla durgunluğunu incelediğim sütuna ve her şeyin kendisinin bir kopyasının bir kopyası gibi nasıl hissettiğine geri döndüğünü görüyorum. Benim isyan yöntemim, her yıl veya iki yılda bir en yeni modeli almak yerine, telefonlarımı değiştirmeden önce unutulmak için kullanmak. Diğer şeyler için, gecikmiş hazzın gerekli bir yönü var, eski bir markadan daha güzel ve daha sağlam bir şey için para biriktirmek — ücretsiz reklam yok, ancak Mutfak Yardımı stand mikserimi değer ve kullanışlılığın kesiştiği ilk öğeyi almak için mutlu bir şekilde haykıracağım.
Üçüncü alanların sürekli ıslahı da bu şekilde gerçekleşiyor. Kahve dükkanları artık dizüstü bilgisayarınızda çalışmak için yalnız gitmenize ya da sabah antrenmanından sonra bir grup halinde geçmenize göre değil. Kafenin bir zamanlar olduğu yere geri döndüklerini hissediyorum, yeni insanlarla tanışmak ve etkileşim kurmak için, arkadaşların buluşabileceği ve açıkça fikir alışverişinde bulunabileceği bir yer.
Bir sohbet odasına veya sosyal medya yankı odasına gömülmemiş, siz halka açıkken birinin yanıt vermesine neden olabilir. Bu ilk gerçekleştiğinde beni korkuttu, ancak nasıl hissettiğimi ve nedenini ifade etmekte özgür olduğumu bilmenin ve ardından her ne sebeple olursa olsun bu duygulara meydan okumanın bir rahatlığı var. Mesele şu ki, tıpkı çeşitli ayrım çizgileri boyunca yeni dostluk bağları kurduğumuz gibi, dayanışma içinde olmamız gereken insanlara güvenmiyor olabileceğimizi öğreniyoruz.
Konu dışına çıkmak. Vay be.
Herkesin yararlandığını düşündüğüm bunun ince bir ifadesi, yalnızca Gen-Z’nin tam olarak farkında olduğuna inanmama rağmen, niş hobiler ve konulara nasıl kapılabileceğimizdir, genellikle her biri sosyal medya akışınızı geçen küçük bir avuç veya izleyecek bir şey ararken, bir belgesel ya da şanslısın, tıkınacak bir dizi.
Niş bir konuya bu tür bir ilginin, bu hobiye dahil olsanız da olmasanız da, kendinize bu hobiye sahip olmanıza izin vermede güçlü bir etkisi vardır. Belki şu ya da bu yazı tipi belgesellerinin tarihini ya da şehircilik ve mimarlık üzerine derin dalışları (ben) ya da ne oyuncu olmanıza ne de oyuncu olma arzusuna sahip olmanıza rağmen video oyununu izliyorsunuzdur. Bu sadece zihninizin rahatlatıcı zenginleşmeyle boşalmasına izin veren bir şeydir.
Bunu ‘bir süper arabayı nasıl kullanırsınız’ mantığının tersi olarak düşünüyorum – her gün dikkatli bir şekilde sürüyor musunuz, çocuklarınızı okula götürmek ve yiyecek almak için mi kullanıyorsunuz, yoksa ayda bir kez onu almak için bir gün ayırıyor musunuz? gaz kelebeğini açabileceğiniz pist ve gerçekten ne yapabileceğini görüyor musun? Aynı şekilde, zihnin soğuğa ihtiyacı olmalı.
Z kuşağı bu ihtiyacın daha fazla farkındadır ve genellikle kendi zihinsel sağlık ihtiyaçları hakkında daha iyi içsel farkındalığa sahiptir. Daha da önemlisi, 9. sütunda belirtildiği gibi, ruh sağlığı ya hep ya hiç oyunu değildir – bu bir büfedir. Aynı şekilde teknoloji, medya veya hobiler de onunla etkileşim kurmak istememiz için aşırı gelişmiş olması gerekmez, aksi takdirde yeni olan her şey herkesle her zaman popüler olur. Niş bir hobi veya eski bir markanın stand mikseri biraz barış korumasıdır. Kaotik bir dünyada sakin bir ada.
- TV dizisi gençlere samimi bir dalış yapıyor' akıllı telefon hayatı
- Z kuşağı, AI çağındaki nüansı anlamalıdır
- Z Kuşağı neden toplumsal bir değişimle karşı karşıya
