Lübnan’ı kasıp kavuran kaosta, Etiyopya, Filipinler, Sri Lanka ve Sudan gibi ülkelerden gelen göçmen işçiler, İsrail’in hava bombardımanından kaçarken gölgelerden çıktılar.
Beyrut’taki Cizvit Kardeşlerin genellikle sessiz olan Aziz Joseph cemaati şimdi çocukların sesleriyle yankılanıyor.
Cizvit Mülteci Servisinden Kardeş Michael Petro, bir zamanlar göçmenler için gündüz sığınağı olan kilisenin, İsrail hava saldırıları başladığında bir gecede sığınak haline geldiğini söyledi.
Yerinden edilenler arasında ağızdan ağıza hızla yayıldı.
“Kilisemizden bir aile buraya geldi (ve kalabileceklerini sordu). ‘Evet’ dedik ve ertesi sabah 30 kişi geldi ve sonra (başka) 50 kişi geldi” dedi.
“İlk gün ülkedeki tüm sığınakları aradık. Ya dolu oldukları için ya da sığınakların göçmenleri kabul etmeyeceği söylendiği için yer bulamadık.”
Yabancı işçiler, 19 Mayıs 2024 tarihinde Beyrut'taki bir otoparkta, On Bir Göçmen Kardeş kriket takımının Lübnan'da yaşayan yabancılar için haftalık maçlar düzenlediği bir etkinliğe katılıyor File
Sonunda bazı aileler ağırlandı ve cemaat şu anda 52 göçmene ev sahipliği yapıyor.
İsrail’in Lübnan’ı bombalaması yüz binlerce insanı yerinden etti.
Başkentte yerlerinden edilmiş Lübnanlılar, genellikle güvencesiz koşullarda okullarda, barınaklarda veya otellerde barındırılıyor ve bazıları hala sokaklarda uyuyor.
Lübnanlı aktivist Dea Hage Chahine, göçmenlerin de “yardıma ihtiyacı olduğunu” söyledi.
“Üçüncü sınıf vatandaşlar gibi görünmezler” dedi öfkeyle, göçmen işçilerin genellikle “kendi pasaportlarına bile sahip olmadıklarını” veya haklarına sahip olmadıklarını da sözlerine ekledi.
48 yaşındaki Sri Lankalı Kumiri Parara, günler önce 12 yaşındaki oğluyla birlikte bombaların altında güneydeki Sidon’dan kaçarak geldi.
20 yıldır Lübnan’da yaşıyor, boşanmadan önce bir Filistinliyle evliydi ve Akdeniz ülkesindeki birçok vatandaşı gibi ev işçisi olarak iş buldu.
Sidon’daki işverenleri de kaçtı, ancak onlardan haber alamadı.
“Kimse beni umursamadı,” dedi usulca, parlak turuncu bir tunik giymiş.
46 yaşındaki aşçısı vatandaşı Malani Somalatha, Hizbullah lideri Hasan Nasrallah’ın Cuma günü öldürüldüğü İsrail’in ağır bombardımanına uğradığı Hizbullah’ın kalesi güney Beyrut’ta yaşıyordu.
“Her şeyi bırakıp buraya geldik,” dedi gözyaşlarına boğularak çalıştığı restoranın kapandığını da sözlerine ekledi.
