Yönetmen: Anubhav Sinha
Oyuncular: Naseeruddin Şah, Pankaj Kapur, Vijay Varma, Arvind Swamy, Kanwaljit Singh, Manoj Pahwa, Kumud Mishra ve Dibyendu Bhattacharya
Değerlendirme: 4 yıldız
IC 814: The Kandahar Hijack Netflix’te yayınlanan altı bölümlük dizi, oyuncu kadrosu da dahil olmak üzere, tıkınmak için birçok neden var. Naseeruddin Şah, Pankaj Kapur, Vijay Varma, Arvind Swamy, Kanwaljit Singh, Manoj Pahwa, Kumud Mishra ve Dibyendu Bhattacharya’yı demiryolu tarifesini okuyor olsalar bile saatlerce ekranda izleyebilirsiniz. Dolayısıyla, bu güzel aktörler sağlam bir senaryo, gergin kurgu ve Anubhav Sinha’nın keskin yönlendirmesiyle bir araya geldiğinde, sonuç şaşırtıcı değil, perçinliyor.
Uzun bir süre sonra, iyi yapılmış bir siyasi gerilimin tüm kutularını (neredeyse) işaretleyen bir OTT serimiz var. Temasını, alt kıtanın jeopolitik tarihindeki şok edici gerçek bir bölümden alması, etkileri bugün bile tüm dünyada hissediliyor olması, onu daha da ilginç kılıyor.
Kamuoyuna duyurulduğu gibi, IC 814: Kandahar Kaçırma, 1999 Noel arifesinde Indian Airlines’ın Katmandu-Delhi uçuşunun kaçırılmasına dayanıyor. 25 Yıl önce, dünya Y2K adlı bir fenomenle boğuşurken ve sosyal medya ve çığlık atan ana akım haber kanallarının haber anlatılarını işgal etmesinden çok önce oldu. Millennials, üç korkunç teröristin yolcuların özgürlüğü için değiş tokuş edildiğini gören olayla ilgili hala canlı anılara sahip olacaktı. Talihsiz uçuş, Taliban’ın huzurunda ve belirli bir Usame bin Ladin’in bilgisi ile zorlu müzakerelerin yapıldığı Afganistan’ın Kandahar kentine inmeden önce Katmandu’dan Amritsar’a, Lahor’dan Dubai’ye uçtu. Unutmayın, bu 9 / 11’den önceydi.
Pek çok gerçek bilinip hatırlanırken, dizi perde arkasında neler olup bittiğini çözüyor – kaçırılmadan önce istihbarat ipuçlarının verilme şekli, ancak göz ardı edilme şekli, bürokrasinin ve kararsızlığın yolcuları kurtarmak için çok önemli bir fırsatın kaybedilmesine neden olma şekli Amritsar’da, siyasetin güvenliği aşma zorunlulukları tüm bunların özünde yatan insan unsurlarının (yolcuların ve mürettebatın durumu) yanı sıra.
Genellikle hijack gerilim filmleri bir karakterin kahramanlığını güçlendirir veya kurbanların duyguları üzerinde yüksek sesle konuşur — Bollywood’un örnek olarak yeterince yapışkan kaçırma filmi olmuştur. Hem kurnazca iletmek zor bir eylemdir hem de Sinha dengeyi oldukça iyi yönetir. Her yönüyle ele aldığı ve her karakteri hümanize ettiği kısıtlama, senaryoyu öne çıkarıyor. Eylem, Katmandu’dan (arsanın yumurtadan çıktığı yer) Delhi’deki devlet dairelerine, uçağın kapalı sınırlarına ve Kandahar’ın güneşli asfaltına sorunsuz bir şekilde kayıyor (editör Amarjit Singh’e ve Ewan Mulligan ve Ravi Kiran Ayyagari liderliğindeki kamera ekibine övgüler). Grenli görüntülerin gerçek olaylar dizisinden entegrasyonu, yargılamalara daha fazla ağırlık katıyor.
Sinha ve yazar ekibi de gerginliği devam ettirmeyi başarıyor ve sizi duyguları hissetmeye davet ediyor – yetkililerin cansız yaklaşımındaki hayal kırıklığı, yolcuların hayatlarından korkma, ortaya çıkan trajedilerden üzüntü ve bunun yansımasından öfke. salıverme. Korsanlara da karikatür muamelesi yapılmaz, rutinden uzaklaşan çılgın motivasyonları olan gerçek insanlar yapılır. Orta sınıf öfkesi, medya anlatıları, din, terörizm, Batı’nın ikiyüzlülüğü … senaryo hiçbir şey olmadan çok şey içeriyor, sarsıcı olarak karşımıza çıkıyor. IC 814’ün en iyi yanı, bunun bir kişi veya grupla ilgili olmamasıdır. Ortaya çıkan tek kahraman, uçağı son derece yorucu koşullarda uçururken bile sakinliğini koruyan pilottur (burada Vijay Varma’nın canlandırdığı Sharan Dev olarak adlandırılır).
