Jean Pereira ve Aditi Menon birkaç yıl önce Hindistan’da üniversite öğrencisi olarak tanıştılar ve anında arkadaş oldular. Röportajımız sırasında ”Biz Kovalarız” diye mutlu bir şekilde duyuruyorlar. Yıllar boyunca bağlantıda kaldılar, ancak Aditi iki yıl önce ABD’de 15 yıl yaşadıktan sonra Dubai’ye taşındığında yeniden bağlantı kurdular.
Bu noktada, her ikisi de hayatlarında kritik bir noktadaydı. Etkinlik yönetimi sektöründe çalışan Jean, ”Çoğu kadın gibi, ailemle geçirebileceğim zaman açısından istikrar ve esneklik sunacak bir iş arıyordum” diyor. Aynı alanda da çalışan Aditi, benzer şüphelerle uğraşıyordu. “Kurumsal dünyanın fare yarışına yeniden katılmak istemediğimiz bir aşamadaydık. Çocuklu ailelerimiz var ve annelerin ne tür sorumlulukları olduğunu biliyorsunuz. Bu gerçekten zor — kadınlar bakkaliyeden işe, çocuklarının faaliyetlerine ve okul taahhütlerine kadar her şeyi hokkabazlık ediyor ”diye açıklıyor.
Jean Pereira and Aditi Menon
Bugün, özellikle sosyal medya çağında, çoğu zaman anne olmak yeterli değilmiş gibi hissedebilir; bir #süper anne olmayı arzulamak gerekir. ‘Her şeyi yapması’ ve aynı zamanda ‘her şeye sahip olması’ beklenen annelere gerçekçi olmayan standartlar getirilmeye devam ediyor. Ama gerçekte, bir çocuğu ve hatta bir aileyi yetiştirmek için bir köy gerekir — özellikle Dubai gibi bir şehirde, gurbetçilerin, destek sistemlerinden kilometrelerce uzakta, genellikle cezalandırıcı çalışma programları ve aile sorumlulukları arasında hokkabazlık yaptıkları bir şehirde. Bu tür senaryolarda, dadılar ve ev içi yardım genellikle ailevi hissettiren benzersiz bir tür destek sağlayabilir.
Aditi ve Jean, kendileri için özel etkinlikler aracılığıyla toplumu onurlandıracak ve kutlayacak bir platform oluşturarak etkinlik yönetimi endüstrisindeki uzmanlıklarını kullanmaya karar verdiler. 8 Haziran’da, dadılar için ‘Shine & Dine: Yerli Kahramanlarımızı Onurlandırmak’ başlıklı bir gala aracılığıyla Helpily adlı girişimlerinin lansmanını duyurdular. Açılış etkinliğinin 150 dadının katılımıyla satıldığını söylüyorlar. Aditi, ”Yaptıkları her şey için takdirimizi ifade etmek istedik” diyor. “Aynı zamanda motive olmuş, gençleşmiş ve aidiyet duygusuyla işe dönmelerine yardımcı oluyor.”
Modern Mary Poppins
Jean sevgiyle dadısı Jenny’den “sihirbaz” olarak bahseder. “Tam burada, gülüyor!” röportajımız sırasında bir anlığına ona gülümsemek için gözlerini ekrandan ayırdığını söylüyor. “Daha dün bir randevuya geç kalıyordum ve evdeki her şeyi zahmetsizce halletti. Ve çiftler genellikle bağlantısız hissederler çünkü çocuklar ve diğer sorumluluklar devralır, değil mi? Başlangıçta yardım istemedik, ancak daha sonra ona gecemiz için evde kalıp kalamayacağını sorduk. Ve onunla her şey çok kolaydı. ”Anne, efendim ile dışarı çıkıp kendinize bir akşam geçirmeniz gerekiyor” dedi, “diye hatırlıyor Jean, Jenny’nin o zamandan beri yardım etmek için geride kaldığını da sözlerine ekledi.
Aditi, evde yardım almanın bir ayrıcalık olduğuna dikkat çekiyor. “Uzun zamandır ABD’de yaşıyorum, her şeyi kendi başıma yaptım — yemek pişirmek ve temizlik yapmak, aynı zamanda işe gitmek. Yani buraya gelip yardım almak gerçekten bir lüks. Dahası, bizimkileri beslemek için kendi ailelerinden uzaktalar ve bu tanınmayı ve takdir edilmeyi hak eden bir şey. Çoğumuzun bunu düşündüğünü sanmıyorum.”
Hatırlanması gereken bir akşam
Bir yıl önce Filipinler’den Dubai’ye taşınan Regine Ladjagani, dokuz ve yedi yaşlarındaki iki çocuğa dadılık yapıyor. Helpily’nin etkinliğini, katılmak isteyip istemediğini soran işvereni aracılığıyla öğrendi. “Evet dedim ve üç teyzemin işverenlerine dadı olarak çalıştıkları için gelip gelemeyeceklerini sordum.” Dördü partiye katıldı ve iyi yemek, müzik ve dans dolu bir akşamın tadını çıkardılar. ”Ailelerini evde desteklemek için çok çalışan dadılar için bunu organize etmeleri düşünceli ve hoştu” diyor.
